Dehidrasyon teşhis etmek için karmaşık ve zorlu bir sendromdur. Zamanında yakalanmazsa, özellikle hafif seviyelerde bile zayıflatıcı olabilir. Su hapları gibi bazı ilaçlar, hasta için tehlikeli olan sıvı ve elektrolit dengesizliklerine neden olabilir. Bir hastanın susuz kaldığını belirlemek için laboratuvar çalışması okumak, biraz tecrübe gerektirir. Sodyum, potasyum ve kan üre azotu (BUN) hastanın hidrasyon durumunun göstergesidir. Genellikle fiziksel semptomların ortaya çıkmasından çok önce dehidratasyon hikayesini anlatırlar.
Sodyum seviyesine bakın. Laboratuarın belirtilen aralığından yüksekse, hasta hipertonik dehidrasyondan muzdarip olabilir. Bu, kan dolaşımındaki yüksek sodyum miktarı nedeniyle sıvının hücrelerden çekildiği anlamına gelir. Kayıp sıvının yerini almak için bunu yapar. Sodyum seviyesi laboratuvarın belirtilen aralığından düşükse, hastanın hipotonik dehidrasyonu olur. Buna, diüretikler veya su hapları gibi ilaçlardan kaynaklanan hızlı elektrolit kaybı neden olur.
Potasyum seviyesine bakın. Laboratuarın belirtilen aralığından düşükse, hipotonik dehidrasyon hatalı olabilir. Bu dehidrasyon türü sıvının damarlardan ve hücrelerin içine çeker. Buna genellikle diüretikler neden olur.
Kan üre azot seviyesine (BUN) ve kreatinin seviyesine bakın. Ciddi dehidrasyonda BUN seviyesi kreatinin seviyesinden çok daha yüksek olacaktır.