Halkın sözleriyle, solunum, solunum sürecini ifade eder. Bilimsel ve tıbbi terminolojide solunum, hücresel düzeyde gerçekleşen bir dizi kimyasal reaksiyondur. Aslında solunum, şeker gibi besin moleküllerinin ürün moleküllerine dönüştürüldüğü, organizmaların yaşamı sürdürmek için kullandıkları enerjiyi serbest bıraktığı reaksiyonlar olarak tanımlanır. Üç farklı solunum tipi vardır:
Aerobik Solunum
İnsanlar ve diğer birçok çok hücreli organizma, öncelikle oksijen varlığında gerçekleşen solunum anlamına gelen aerobik solunumlara dayanır. Bu hücresel işlem sırasında, Dr. Reginald Garrett ve Charles Grisham, şekerler önce çok daha küçük molekül piruvat haline dönüştürülür. Piruvat molekülü daha sonra, aerobik solunumun atık ürünleri olan karbondioksit ve su üretmek için oksijene kimyasal olarak yakılan asetil Co-A'yı üretmek için bir enzim ile reaksiyona girer. Aerobik solunumun bir başka önemli ürünü, adenozin trifosfat veya kimyasal bir enerji molekülü olan ATP'dir ve hücreler tarafından enerji ihtiyaçlarını karşılamak için kullanılır. Örneğin, ATP her kas kasılmasını sağlar. Diğer solunum türleriyle karşılaştırıldığında, aerobik solunum en verimli olanıdır ve en fazla enerjiyi verir.
Laktik Fermantasyon
Bazı organizmalar oksijene erişememektedir ve diğer organizmalar da zaman zaman oksijen eksikliği yaşarlar. Bu nedenle, aerobik solunumdan biraz daha az etkili olmasına rağmen, oksijensiz gerçekleşebilecek ikinci bir solunum türü vardır. Laktik fermantasyon şeker moleküllerinin piruvat haline dönüştürülmesini içerir, bundan sonra besin moleküllerinde başka kimyasal yanma meydana gelmez. Not Dr. Garrett ve Grisham, laktik fermantasyonun enerji verimi, şeker molekülü başına aerobik solunumdan yaklaşık on beş kat daha azdır. İnsanlar anaerobik solunumları nadiren ve sprintin son anlarında bacak kasları gibi kısa süreler boyunca kullanırlar. Piruvat atığı laktik aside dönüştürülür, bu da ek enerji vermez, ancak örneğin bir sprinter'ın bacaklarında yanma hissine neden olur.
Etanolik Fermantasyon
Bazı çok küçük organizmalar Bazı bakteriler gibi anaerobik solunum yoluyla yeterli enerji üretebiliyorlar; bu da kalıcı enerji ihtiyaçlarını karşılamak için oksijen olmadan ilerleyen solunum anlamına geliyor. Maya, böyle bir organizmanın bir örneğidir. Şekerin piruvat haline dönüştürülmesiyle laktik fermantasyona çok benzer şekilde başlayan etanolik fermantasyon adı verilen bir strateji kullanırlar. Dr. Mary Campbell ve Shawn Farrell kitaplarında, & ldquo; Biochemistry, & rdquo; ancak bu noktada farklılıklar ortaya çıkar. Etanolik fermantasyon sırasında piruvat, bir karbon atomunu kaybetmek üzere daha da reaksiyona girer. Karbon, molekül karbon dioksit formunda serbest bırakılır ve molekül etanolün ya da alkolün arkasından ayrılır. Etanolik fermantasyon enerji açısından çok verimli olmasa da, mayanın ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli enerji üretir.
, , ] ]