Birçok ot türü, yaygın olarak tuz otu olarak adlandırılan D. spicata ve Palmer’ın tuz otu adı verilen nadir bir tür olan D. palmeri de dahil olmak üzere Distichlis cinsine aittir. Bu iri otlar Kuzey Amerika'da sert, sert ve toplu olarak oldukça yaygındır. Yüzyıllar boyunca bazı bölgelerde insanlar tarafından bir gıda kaynağı olarak kullanılmıştır ve bazı yerli tahıllara daha sağlıklı bir alternatif olarak pazarlanmaktadırlar.
İpucu
Saltgrass'ın bir porsiyonuna sahip olduğu bildiriliyor. 800 livestrong.com tarafından sağlanan beslenme gerçeklerine göre Kalori.
Tuz Toleransı
Tuzlu su bazı bölgelerde sert, tuzlu koşullarda büyüme kabiliyetleri nedeniyle insanlar, vahşi yaşam ve hayvancılık için önemli olabilir. - bu yüzden ortak isimleri. Tuzların salgılanması için özel bezlere sahip olan tuzlu ot, oldukça tuzlu topraklarda yetişebilir, ancak en uç uçlarda düşük, cüce, topaklanma şeklinde ortaya çıkabilir. Gerçek tuz otu, Atlantik kıyı sulak alanlarından Pasifik Kuzeybatı kıyılarındaki tuz bataklıklarına kadar büyür.
Beslenme İçeriği
Yaygın olarak tuz çukuru adı verilen bitkinin teknik profilinde, Dictichlis spicita, ABD Orman Servisi, onu oldukça adil olarak listeliyor protein bakımından zengin. Gözden geçirme, Kuzey Dakota'daki gibi, Ağustos ayının başında bir çayır ortamında yetişen çiçek açan tuz çimi için yaklaşık yüzde 8'lik ham protein değeri gösteren çalışmaları gösterdi. Başka bir çalışma, Utah tuzlarında, nisan başından temmuz sonuna kadar, ağırlıkça% 15 ila% 5 arasında ham protein içeriğinde bir azalma olduğunu göstermiştir. Mississippi, St. Louis Körfezi'ndeki haliç bataklıklarından yapılan bir araştırma, ortalama kalorik değerin filizlenmeden ayrışmaya kadar, tuzlanma ömrü boyunca göreceli olarak sabit kaldığını göstermiştir.
Etnobotanik
Yerli Amerikalılar, bir çok ülkede tuz çekirdeğini kullanmıştır. alanları. Örneğin, Cocopah yerlileri geleneksel olarak Palmer’ın tuz çimi Distichlis palmeri’ni yemek için Colorado Nehri deltasında toplar. 1992 tarihli kitabında tarif edildiği gibi, C.W. Hinman ve J.W. tarafından “Kurak Arazi Tarımının Durumu ve Vaadi”. Edward Palmer'ın 1885 tarihli bir kaydı olan Hinman, hasat alanlarının bir Haliç ortamında yaklaşık 40.000 ila 50.000 dönüm olduğunu belirtti. Bazı Kaliforniya yerlileri de tuz çayıyı bir gıda kaynağı olarak görüyorlardı: Orman Servisi, hem Chumash hem de Temalpakh'ın, bitkiden elde edilen bir tuz olarak elde edildiğine dikkat çekiyor.
Buğday Yerine
Şirketler Palmer'ın çeşitlerini pazarlamaya başladılar. buğdayın bir alternatifi olarak tuz çimi. “Kurak Arazi Tarımının Durumu ve Vaadi” nda Hinman ve Hinman, NyPa WildWheat ticari çeşidinin lif, kepek ve esansiyel amino asit bakımından zengin olduğunu ve genellikle bir alerjen içermeyen gluten içermemektedir. Ayrıca yazarlara göre, WildWheat'teki kanıtlarda pek fazla bir bilgi yoktur, bazı besinlerin vücut tarafından kullanılmasını önleyebilen phytats adı verilen bileşiktir.
Hayvan Yemleri
Tuzlu otları Çok geniş ve sık sık vahşi hayvanlar tarafından besin kaynağı olarak kullanılıyor. Örneğin, Washington’ın Columbia Platosu’nun Kanallı Kıyı Topraklarındaki ördekler, genellikle izole bataklıklarda tuz otlarıyla beslenir. Tuz çimi tohumları üzerinde pronghorn bayram. Hayvancılık çoğu zaman kaba tuz otunun üzerinden daha lezzetli yemler lehine geçer, ancak alternatifler kuruduğunda mevsimde daha sonra dönebilir. Genellikle, ABD'nin tuzlu sularındaki sığırlar için başlıca yaz yemi kaynağıdır. Buğday yerine tuz otuna olan ilginin artması ile birlikte, ekili türlerin hayvan yemi olarak pazarlanması için ticari çabalar devam etmektedir.
, , ] ]