Kobalamin olarak da adlandırılan B12 Vitamini, kan hücrelerinin üretimi, sinir sistemi ve bağırsak sisteminin normal işlevi için gerekli olan temel bir besindir. B12 eksikliği, oksijen taşıyan kırmızı kan hücrelerinin eksikliği olan anemiye neden olur. Ayrıca beyinde ve omurilikte sinir hasarına neden olabilir. B12 eksikliği genellikle ince bağırsak tarafından emilimini önleyen koşullardan kaynaklanır. Daha az yaygın olarak, örneğin katı vejetaryenlerde yetersiz diyet alımından kaynaklanır. Eksik vitaminin yerini almanın birkaç yolu vardır.
B12 Formlar
Kimyasal yapıda biraz farklı olan üç farklı B12 formu vardır. Siyanokobalamin, Amerika Birleşik Devletleri'nde en yaygın kullanılan şeklidir. Metilkobalamin ve hidroksikobalaminin her ikisi de besin takviyesi olarak bulunur, ancak nadiren kullanılır. “Haematologica” dergisine göre belirli bir B12 tipinin daha etkili olduğuna dair kanıt yoktur.
Tedavi Hedefleri
Tedavinin ilk hedefleri anemiyi düzeltmek, vücudun B12 depolarını değiştirmek ve sinir sistemine zarar gelmesini önler. Tedavide bir gecikme, geri dönüşü olmayan sinir hasarına neden olabilir. Kandaki ve vücuttaki B12 seviyelerinin normale dönmesi üzerine, tekrarlayan eksiklikleri önlemek için tedaviye sık sık devam edilir.
B12 enjeksiyonları kas içinde veya cildin altında bağırsak emilimini çevreleyen verilir. B12 Vitamini hapları, zayıf emilimi olan çoğu insanda etkilidir. Her bir dozun yüzde 1 ila 2'si emildiğinden, yüksek dozlar yeterli miktarda B12 sağlarlar.
B12, aynı zamanda, dilin altına yerleştirilmiş dil altı tableti, bir pastil ve ağız için sıvı bir sprey olarak da mevcuttur. Bir burun spreyi, hapları yutmakta güçlük çeken insanlar için başka bir alternatiftir. 1997'de "Gastroenterology" dergisinde yayınlanan bir araştırma, B12'nin, nazal sprey formunda kullanıldığında vitamin düzeyinde hızlı bir sekiz kat artışla kullanıldığında iyi emildiğini gösterdi.
Doz
Doz ve sıklık B12’nin hem ikame metodu hem de eksiklik sebebine bağlıdır. 50 mcg takviyesi besin eksikliğini giderir. Yetersiz emilimi olan kişiler için doz, önerilen diyet izninden veya günde 2,4 mcg'lik RDA'dan 400 ila 500 kat daha yüksektir. 1.000 ila 2.000 mcg B12 içeren bir tablet genellikle yeterlidir. 1998'de yayınlanan "Blood" dergisindeki bir çalışma, günlük alınan 2.000 mcg hapın B12 atışları kadar etkili olduğunu göstermiştir.
B12 atışları tipik olarak 1.000 mcg içerir, ancak ilk tedavi programları değişiklik gösterir. Enjeksiyonlar genellikle haftada bir gün, ardından bir ay boyunca haftada bir kez ve ardından aylık olarak verilir. Yanıt değişken olduğundan, normal B12 seviyelerini korumak için bazen daha sık enjeksiyonlar veya daha yüksek oral dozlar gerekir. B12 eksikliğinin geri dönüşü olmayan nedenleri olan insanlar yaşam boyu tedavi gerektirir.
Dikkat Edilecek Noktalar
Birçok uzman, özellikle nörolojik semptomları olan ciddi vakalarda, daha hızlı değişim için ilk B12 atışlarını önerir. Tek bir 1000 mcg enjeksiyon anemiyi düzeltir ve vitamin depolarını kısmen doldurur. Daha az güvenilir bir şekilde emildiklerinden, oral ve nazal preparatlar, sadece "Blood" dergisine göre eksikliğin düzeltilmesinden sonra kullanılır.
B12 hapları genellikle uzun süreli tedavi için tercih edilir, çünkü uygunsuzluk ve aylık enjeksiyon maliyeti. Ancak diğerleri için aylık enjeksiyon, günlük ilaçları hatırlamaktan daha kolaydır. İnsanlara evde tedaviye izin veren kendilerine enjeksiyon yapmaları öğretilebilir.
B12'yi üç ila altı saatte yavaş yavaş serbest bırakan uzatılmış salma tabletleri iyi emilemez. Dil altı tabletleri, pastiller ve burun spreyleri gibi B12'nin yeni preparatları, özellikle ciddi eksikliğin veya uzun süreli tedavinin düzeltilmesi için yeterince çalışılmamıştır.
Yan Etkiler
B12'de bile toksik etkileri yoktur. önerilenden çok daha yüksek dozlar. Suda çözünen bir vitamin olduğu için vücut tarafından kullanılmayan fazlalıklar idrarla atılır. Yan etkiler atış veya haplarda nadirdir. Enjeksiyon yerinde ağrı veya yanma, küçük iğnelerle nadirdir. Kaşıntı, deri döküntüleri ve kurdeşen enjeksiyonlarla nadiren görülür. Tüm B12 formlarında ve bazen de çekimde kullanılan koruyucu maddeyle alerjik reaksiyonlar mümkündür.
, , ] ]