Yalnız hissediyorsanız, yalnız değilsiniz. Yalnızlık, insanların istedikleri zaman elde ettikleri, ancak diğer insanlarla sosyal iletişim kurmasının engellendiği hoş olmayan bir duygudur. İnsanlar başkaları tarafından kuşatılmış olabilir, ancak yine de kendilerini sosyal olarak yalıtılmış ve yalnız hissediyorlar. Yalnızlık deneyimi evrenseldir ve tüm kültürlerde görülür. Evrimsel mirasımızda kökenleri olabilir, ama nihayetinde genetikten kişisel kararlara kadar değişen faktörlerin bir birleşiminin sonucudur.
Evrim ve Yalnızlık
Evrimin görünüşte sapkın mantığında, olağanüstü derecede nahoş insan bile duygular uyarlanabilir. Bizi ilgilendiren şekillerde hareket etmemiz için bize yol gösterirler. Korku bizi tehlikeden kaçar. Öfke bizi algılanan düşmanlarımıza saldırmaya zorlar ve kaygı bizi çabalamaya hazırlar. Başkalarıyla bağlantı kurma arzusu ile tetiklenen yalnızlık, ruhumuza derinlemesine ulaşır ve bizi başkalarına doğru iter. Doğanın bize türümüzün diğerleriyle iletişim kurmasını isteyen ve onlarla iletişim kuran, toplumsal olduğumuzu bize hatırlatmak zararlı bir çubuktur.
Genetik
Chicago Üniversitesi'nden araştırmacılar genetik araştırmacılarıyla çalışan Hollanda yalnızlık için genetik bir bileşen buldu. News.UChicago.edu'da açıklanan sonuçları, bazılarının yalnız olmaları için genetik bir yatkınlığa sahip olduğunu gösteriyor. Zayıf saygınlık, düşük ruh hali, kaygı, öfke ve düşük sosyallik dahil olmak üzere, bazı özellikler yalnızlık eğilimi ile ilişkilendirilmiştir. Bu araştırmacılar, erkeklerin yüzde 35'inin ve kadınların yüzde 50'sinin aşırı derecede yalnızlık hissi yaşadığını bildirdi. Özellikle, bu çalışma, insanların Birleşik Devletlere göre daha az yalnızlık bildirdiği bir kültür olan Hollanda'da yapıldı.
Kültür
Kültürler ve toplumlar, yalnızlığın varlığı ve mevcudiyeti gibi bazı yalnızlıklar açısından farklılık gösterir. sosyal ağlar ve sosyal destek. Bazı toplumlar, daha fazla kişilerarası temas ve katılımı teşvik eden sosyal yapılara sahiptir. Danimarka ve Hollanda gibi Avrupa sosyal demokrasilerindeki insanlar daha fazla sosyal entegrasyona sahipler ve halkları daha az yalnızlık yaşıyor. ABD kültürü, çalışma, mobilite, özerklik ve bireysellik vurgusuyla, üyelerine daha fazla sosyal izolasyon ve yalnızlık getirmenin istenmeyen bir etkisine sahip olabilir.
Gelişim Deneyimi ve Kişilik
Psikiyatri araştırmasının bir geçmişi var kişiliğin tanımlanması ve gelişim yalnızlık öncüllerini ilişkilendirir. Yalnız insanlar daha çok kayıp, travma, yetersiz destek sistemi ve olumsuz, eleştirel ve sert ebeveynlik geçmişine sahip olma eğilimindedir. Yalnız insanlar sevilmediklerini ve takdir edilmediklerini düşünüyorlar. Kendi kendine karışan, utangaç ve bilinçli olma eğilimindedirler. Bu eğilimler, zaten başkalarından uzak hissetmiş insanları daha da izole eden bir kama görevi görebilir.
Müdahaleler
Yalnızlık, bireyin kontrolü dışındaki faktörlerin sonucu gibi görünebilirken, yalnızlığı azaltmak, sosyal bağlantıyı geliştirmek ve refahı artırmak için yapılabilir. Yalnız insanlar umutsuzluklarını, olumsuzluklarını ve umutsuzluklarını bir kenara itmeli ve onları çevreleyen sosyal fırsatlara ulaşmalıdır. Yalnızsanız, yardım istemek çabaya değer. Ne de olsa, konuşmadığınız birinin aynı yalnızlık duygularını deneyimleme olasılığı oldukça yüksektir.
, , ] ]