Tükettiğiniz karbonhidratlar nişasta ve şekerler içerir. Nişasta, dallanmış bir konfigürasyonda düzenlenmiş glikoz birimleri içeren büyük bir moleküldür. Gıda şekerleri, genellikle monosakaritler veya tekli şeker molekülleridir ve iki şekerin molekülü olan disakaritlerdir. Örneğin, glukoz ve fruktoz, monosakaritlerdir, sakaroz, bir glikoz ve bir fruktozdan oluşan bir disakarittir. Vücudunuz sindirim, emilim ve metabolizma yoluyla şekerleri işler.
Sindirim
Yediğiniz yiyecekler nişasta içeriyorsa, sindirim, tükürük amilazının nişasta molekülünden glikoz moleküllerini ayırdığı ağzınızda başlar. Nişasta sindiriminin geri kalan kısmı, ince bağırsağınızda pankreasınızın salgıladığı başka bir amilazın etkisiyle gerçekleşir. Ek olarak, disakkaritler olarak bilinen sindirim enzimleri, disakaritleri monosakaritlere böler. Örneğin, sükraz klipleri, glikoz ve fruktoz içine sakaroz ve laktaz, laktozu, glikoz ve galaktoza bölmektedir. Vücudunuz tüm sindirilebilir karbonhidratlarınızı tek şekerli monosakaritlere dönüştürdüğünde, ince bağırsaklarınız tarafından emilmeye hazırdırlar.
Emme
İnce bağırsaklarınızı astarlamak, villik adı verilen kıvrımların katlarıdır ve villizlerinizi astarlamak microvilli olarak bilinen yapılar. İnce bağırsağınızın bu mimari özelliği sindirim sisteminizin emici yüzey alanını büyük ölçüde artırır. Damar bağırsağı ve mikrodamar bağırsak hücrelerinde heksoz taşıyıcı olarak adlandırılan özel proteinlerdir. Bu şeker taşıyıcıları, bağırsaklarınızdaki serbest monosakaritleri bağlar ve bunları tek tek hücre zarı boyunca bağırsak hücresinin içine doğru feribotla birleştirir. Hücrenin içine girdikten sonra, şekerler, farklı heksoz taşıyıcıların bunları bağırsak hücresine dayanan kılcal damarlara bıraktığı hücrenin diğer tarafına hareket eder. Oradan, şekerler daha ileri işlemler için kanınıza geçer.
Metabolizma
Glikoz, fruktoz ve galaktoz molekülleri kanınıza ulaştığında karaciğerinize ve diğer hücrelere giderler. Vücudunuz daha sonra glikojen, yağ asitleri veya bazı amino asitleri sentezlemek için bu şekerleri işleyebilir. Alternatif olarak, hücreleriniz çeşitli fizyolojik işlevler için ihtiyaç duydukları enerji hücrelerini türetmek için monosakaritleri oksitleyebilir. Hücrelerinizdeki şekerlerin oksidasyonu, hücrelerinizdeki biyolojik reaksiyonları tahrik etmek için enerji sağlayan yüksek enerjili bir molekül olan adenosin trifosfatın oluşmasına neden olur; karbondioksit, bir şeker metabolizmasının atık ürünü; ve su.
Dikkat Edilecek Noktalar
Her ne kadar proteinler ve yağlar vücudunuza enerji sağlarsa da, şekerler, hücrelerinizin yakıt olarak kullandığı baskın enerji kaynağıdır. Karbonhidratlar, tükettiğiniz her nişasta için 4 kalori enerji sağlar, ister nişastalı ister basit şekerler olsun. Bununla birlikte, vücudunuzun ihtiyaç duyduğundan daha fazla karbonhidrat tüketmek, uzun süreli depolama için fazla kalorileri yağa dönüştürmenize neden olabilir.
, , ] ]