Mevcut kaygı, “Kimim?” veya “Neden buradayım?” gibi, hayatın en büyük sorunlarının tefekkürinden doğabilecek bir endişe, korku veya panik duygusu anlamına gelir. Felsefe ve psikolojideki varolan bakış açıları, Bu tefekkür kaçınılmaz olarak herkesin yaşamda anlam bulma özgürlüğüne ve sorumluluğuna sahip olduğunun farkına varmasına neden olur. Her ne kadar bu gerçekleştirme içsel olarak üzücü olsa da, birçok varoluşsal düşünür bu kaygı biçimini sağlıklı ve üretken olarak görüyor.
Tarihçe
Varoluşsal kaygı kavramı, özellikle Soren Kierkegaard ve Friedrich Nietzsche tarafından dile getirildiği gibi varoluşsal felsefe kaynaklı 19. yüzyılda. Bireylerin yaşamları için anlam attığı süreçlere odaklanmak, varoluşçuluğun temelini tanımlar, ancak çeşitli teoriler etik gibi belirli konular üzerinde büyük ölçüde farklılık gösterir. 1950'lerin sonunda varoluşçu düşünce, psikolog Rollo May ve meslektaşlarının çalışmaları ile psikolojide popüler hale geldi. Teorileri, daha önceki filozofların çalışmalarından büyük ölçüde etkilendi ve varoluşsal kaygıyı zihinsel sağlığın önemli bir bileşeni olarak vurguladı.
Özellikler
Varolu kaygı, insanlar varoluşlarını derinden düşünürken ortaya çıkar. Bu tefekkür, bireyi yaşamda bir amaç bulmaya ve bu amaç doğrultusunda gerçekten yaşamaya zorlayan özgürlük ve sorumluluk düşüncelerine ve duygularına yol açar. Ayrıca, dünyada bir yabancılaşma ve tecrit duygusu ve daha yüksek bir ölüm oranı bilinci oluşmasına yol açabilir. Alman filozof Martin Heidegger, 1962'de, varoluşsal kaygının ya “yüzeyde” yaşayarak önlenebileceğini ya da varlığın doğal bir parçası olarak derinden kucaklanabileceğini öne sürdü.
Önem
Varoluşsal kaygının işlevi üzerinde özellikle durularak ruh sağlığı modeli. Bu kaygıyı, insan deneyiminin hem normal hem de olumlu bir parçası olarak ve büyüme için bir katalizör olarak görüyorlar. Ayrıca, depresyon gibi psikolojik problemler genellikle kişinin varlığının anlamı ve amacı ile ilgili daha derin kaygıların tezahürleri olarak anlaşılabilir.
Delil
Sosyal bilimciler varoluşsal filozoflar ve terapistler tarafından yapılan iddiaları keşfetmeye başladılar. varoluşsal kaygı ile ilgili. 1986 yılında Jeff Greenberg, Sheldon Solomon ve Tom Pyszczynski tarafından geliştirilen terör yönetimi teorisi, psikolojide en yaygın araştırılan varoluş teorisi olarak durmaktadır. Bu motivasyon teorisi, insanların, meslektaşları ve kariyerleri seçmek gibi yaptıklarının çoğunun, ölümcül düşünceleri bilinçli farkındalıktan bastırma ve varoluşsal kaygıyı bastırma girişimleri olarak görülebildiğini göstermektedir. 300'den fazla deney bu teori için destek sağlamıştır.
Tedavi
Varoluşsallar varoluşsal kaygıyı tedaviye ihtiyaç duyan bir sorun olarak görmemektedir. Varoluşsal endişe günlük işleyişi engellediğinde veya duygusal veya fiziksel acı olarak tezahür etmeye başladığında, ilaç veya konuşma terapisi gibi endişe için geleneksel tedaviler yardımcı olabilir. Ayrıca, ruh sağlığı uzmanları varoluşsal psikoterapi yapabilir. Heidegger’in kaygıdan kaçınma ya da benimseme hakkındaki fikirlerini kullanarak, varoluşsal terapistler insanların daha gerçekçi bir şekilde yaşamalarına yardım etmeyi ve insan olmanın doğuştan gelen önceliklerini benimsemelerini amaçlamaktadır.
Yorum yapan: Mary D. Daley, M.D.
, , ] ]