Bir makine parçası uygun şekilde temperlenmediğinde veya hiç temperlenmediğinde, sertliği yüksek ancak tokluğu düşük olan sertleşmiş bir durumda kalır. Şok yükler veya bükülme gerilimi altında parça ani darbelere, titreşimlere veya yük taşıma kapasitesini aşan kuvvetlere maruz kalabilir. Sertleşme sırasında hızlı soğuma nedeniyle metalde mevcut olan iç gerilimlerle birleşen yüksek sertlik, parçayı gevrek kırılmaya daha yatkın hale getirir.
Temperlemenin olmaması aynı zamanda malzemenin sünekliğini de azaltır; bu da kırılmadan plastik deformasyona uğrama yeteneğidir. Sonuç olarak parça, çatlak başlangıcına ve yayılmasına karşı daha az direnç göstererek şok veya bükülme gerilimi altında ani ve yıkıcı arıza olasılığını artırır.
Buna karşılık, uygun şekilde temperlenmiş bir makine parçası, uygun bir sıcaklıkta ve soğutma hızında temperleme ile elde edilen daha dengeli bir sertlik ve tokluk kombinasyonuna sahiptir. Bu, metalin enerjiyi daha etkili bir şekilde emmesine ve dağıtmasına olanak tanır, kırılganlık riskini azaltır ve şok yükleri veya bükülme gerilimi altında makine parçasının genel performansını ve dayanıklılığını artırır.