25 Mayıs 2015'te hayatım sonsuza dek değişti. Oğlum Liam Mikael Kowal'ın doğduğu gündü. Hayatımda gurur duyduğum her şeyden hiçbiri baba olmaya yaklaştı.
Oğlumun büyüyüp gelişmesini ve aramızdaki bağın güçlendiğini hissetmek her gün, şimdiye kadar yaşadığım en saf eğlenceydi - işten eve ilk geldiğimde, beni işten eve geldiğimde aydınlandığını görmek için ilk sarılmaya. -
Meşgul bir adam olmama rağmen , baba olmak her zaman önce gelirdi. Perşembe günleri hep baba-oğul zamanı için ayrıldı. Yüzme sınıfına (oradaki tek baba bendim) ya da yüzmek için çok soğukken köpek parkına götürürdüm. Köpeklerimizin koşuşturup diğer köpeklerle oynamasını izlemeyi severdi.
Bir ebeveyn olarak, çocuğunuzun sağlığı ve güvenliği konusunda her zaman endişeleniyorsunuz. Ancak profesyonel bir MMA savaşçısı, kick boks oyuncusu ve bir Krav Maga siyah kuşak olarak ailemi koruyabileceğimi her zaman hissettim. 3 Eylül 2016 tarihine kadar, eğer biri bana oğlumu reçeteli ilaçlarda 72 yaşındaki sarhoş bir kadına karşı koruyamayacağımı söyleseydi, ona inanmazdım.
Gündüz Trajedisi Vurdu
4 Eylül 2016 günü, 15 aylık bebeğim beyin öldüğü bildirildi. Harbour-UCLA Tıp Merkezi'ndeki nörologlar, hayatımın aşkını nasıl kurtarabileceklerini bildikleri her yolu denediler ama hiçbir şey yapılamadı. Gerçek değildi. Bir kabus gibiydi ve tek yapmak istediğim uyanmaktı.
Asla olamayacağımı düşündüğüm şey gerçekliğime dönüştü. 15 yaşındaki kayınvalidem oğlumuzu yürüyüşe çıkarmıştı. İkisi yaya geçidi içindeyken, 72 yaşındaki sarhoş kadın sürücü, oğlumun beynini ve bacağımın bacağındaki bir beyin sarsıntısı ve kemikleri ile bilinçsiz hale gelmesine neden oldu.
Tanıklara göre, sürücü araç sürmeden önce geçici olarak durdu. Neyse ki, üç iyi Samiriyeli onu izledi, engelledi ve bir vatandaşın tutuklanmasını sağladı. İlk başta, sarhoş sarhoş araba kullanma ve ağır suçla vurma suçlamasıyla cezalandırıldı. Bu daha sonra araç katliamını içerecek şekilde yükseltildi.
Oğlumun Kaybıyla Başa Çıkmak
Öyleyse kızgınım mı? Ondan nefret mi ediyorum? Hayır yapmam. Belki de özellikle savaşçı olduğumu düşünürsek, bazıları için şaşırtıcı olabilir.
İnsanlar bana nasıl sorduğunu ve cevabın basit olduğunu söyledi: O gün niyetleri oğlumu öldürmek değildi. Korkunç sonuçları olan aptalca bir hata mı yaptı? Kesinlikle. Fakat kalbime inanıyorum ki eylemlerini geri alabilseydi, o da yapardı.
Öfke, yaslanma sürecinde en güçlü duygulardan biri, özellikle de böyle korkunç bir olayı takiben. Çocuklarını kaybeden diğer ebeveynlerle konuşurken fark ettim. Ve kendimden geçerken, orada sıkışmanın ne kadar kolay olduğunu anladım. Tüm “eğer”, “eğer sadece” ve “sahip olabilirdim /sahip olmalıyım /isterdim” kolayca zehirlenebilirdi. Ben de hissediyorum.
Ancak kendime sıkışıp kalmama izin vermiyorum. Zamanda geriye gidemem ve hala zamanda duramam. Tek yapabileceğim ilerlemeye devam etmek. Kendimi tekrar mutlu etmeme izin vermemeyi reddediyorum.
Söylemesi yapmaktan daha kolay, düşünebilirsin, ama bu gerçekten neden olmama gerekçesi: Bu tam tersi olsaydı ve Liam hayatta kaldı Öldürülmüştüm, Liam'ın ömrünün sonuna kadar üzülmesini istemezdim. Tabii ki, beni her zaman hatırlamasını isterdim, ama devam etmesini ve mutlu, pozitif bir yaşam sürmesini isterdim. #DDontDrinkAndDrive .... # arkadaşlarınız ve aileniz bekliyor. 💙🐸💙 # RememberLiam
LiamsLife (@rememberliamslife) tarafından 14 Kasım 2016 günü saat 20: 20'de PST'de yayınlanan bir fotoğraf
Şerefinde Değişiklik için Mücadele
Liam'ın karımı istediğini biliyorum ve Ben de böyle bir hayata sahip olmak. Ve yapacağız, ancak oğlumuzu hayatımızın sonuna kadar her zaman onurlandıracağız. Bu nedenle kar amacı gütmeyen bir kuruluş - Liam's Life - cenazesinden sonraki gün. Organ bağışçılarının ihtiyacına yönelik farkındalığı artırmak için de, bebeğimizin organlarını bağışlamaya karar verdiğimizden beri.
Ek olarak, “7 gün boyunca günde 100 atış” mücadelesi tüm dünyada yaşandı ve bilinen UFC savaşçıları buna katıldı. İlk yardımcımıza ev sahipliği yaptığımızda, 24 saat boyunca Brezilya jiujitsu maratonu yapan (şu anda Guinness Rekorlar Kitabı tarafından doğrulandı) bir dünya rekoru kırdık. Ve ben bir kitap yazdım.
Bunları, oğlumun adına bu dünyada olumlu bir değişiklik yapmak için yaptım.
Bu dünya çok fazla trajedi gördü ve birçok hayat kaybedildi. . Hepsinin en büyük acısı bir çocuk kaybediyor. Birçok trajedi önlenemez, ancak bu trajedi olabilir. Lütfen içmeyin ve sürmeyin. Ve, en önemlisi, bir arkadaşınızın içki içip araç kullanmasına izin vermeyin.
Olumlu bir değişiklik yapmanın bir parçası olabilirsiniz.
, , ] ]