Antibiyotikler normal hücre içi fonksiyonlarına müdahale ederek (RNA, DNA ve protein sentezi) bakterileri öldürebilir veya bakterinin hücresel yapısını zayıflatarak hücrenin açılmasına veya lize olmasına neden olabilir. Hayvan hücrelerinin aksine, bakteri hücreleri hem bir plazma zarına hem de sert bir dış hücre duvarına sahiptir. Ya hücre duvarını ya da plazma zarını bozan antibiyotikler tarif edilmiştir.
Penicillin ve Türevleri
Penisilin, hücre duvarı üretiminde bakteri için güçlü bir hücre oluşturmak için kritik olan belirli bir çapraz bağlama basamağını bloke ederek işlev görür. duvarlar. Penisilin, çapraz bağlanan enzim transpeptidazın hareketini bloke eder, böylece hücre duvarı alt birimleri normal olarak üretilse de birbirlerine çapraz bağlanmazlar. Bu çapraz bağlama başarısızlığı, bakteriyel sitoplazmayı ve hücre lizilerini içeremeyen, bakterileri öldüren zayıf bakteri hücre duvarları oluşturur. Penisilin, amoksisilin ve ampisilin, çapraz bağlama basamağını bloke ederek çalışan antibiyotik örnekleridir.
Vancomycin
Vancomycin ayrıca yeni yapılan bakteri hücre duvarlarını hücre duvarı alt birimlerinin sentezine müdahale ederek zayıflatmaya da etki eder ( peptidoglikanlar). Penisilin ve türevleri, enzim etkisinin engellenmesi için doğrudan çapraz bağlama enzimine etki ederken, vankomisin, alt birimin enzimle etkileşime girmesini engelleyerek kendisini alt birimlerin öncüllerine bağlayarak hareket eder. Alt birimlerin uygun şekilde çapraz bağlanması olmadan, bakteri hücre duvarı zayıflar ve parçalanır. Vankomisinin diğer etki şekilleri hücre zarının geçirgenliğini artırmak ve bakteriyel RNA sentezini inhibe etmek, onu çok güçlü bir üçlü tehdit antibiyotik haline getirmektir.
Bacitracin
Bakitrasin, bakteri hücre duvarında bir başka basamak daha tıkadı sentezi. Hücre duvarının alt birimleri (peptidoglikanlar) hücrenin içinde üretilir ve lipit bakımından zengin hücresel membrandan taşınması gerekir. Bir lipit taşıyıcı molekülü adı verilen özel bir taşıyıcı molekül, peptidoglikanı zardan taşır, alt birimi serbest bırakır ve bir sonraki alt birimi almak için zardan geri dönüştürülür. Bacitracin, bir sonraki alt üniteyi taşımak için gerekli olan lipit taşıyıcı molekülün geri dönüşümünü bloke ederek hücre duvarını zayıflatır. Zayıflamış hücre çeperi, bakteri hücresini öldürerek parçalanır. Polimiksin, hücre zarının geçirgenliğini artırarak, hücrenin çok fazla su almasına ve lize olmasına ve bakteriyi öldürmesine neden olur. Ne yazık ki, polimiksin aynı zamanda insan böbrek ve sinir hücrelerinin hücre zarı ile etkileşime girerek onu bu organlar için toksik hale getirir ve bu nedenle klinik kullanım için nispeten zayıf bir iç antibiyotik yapar. Polimiksin, topikal antibiyotik preparatlarında yaygın olarak kullanılır.
, , ] ]