Çocukluk ve yetişkinlik arasındaki yaşam süresi ergenliktir. Bu süre, cinsel olgunluğun başlaması ile başlar ve “Vinic Medical Journal” sayısının 5 Şubat 2005 tarihli Russell Viner ve Deborah Christie tarafından yayınlanan bir makalesine göre bağımsız bir yetişkin olmakla sona erer. Batı ülkelerinde, bu süre genellikle gençlik yıllarına karşılık gelir. Bir ergenin yetişkinliğe giden yolu boyunca birçok gelişim sorunu ortaya çıkar.
Fiziksel Gelişim
Ergenlik ergenlikle başlar. Ergenlik döneminde, üreme organları ve dış cinsel organ, kızlarda kalça ve göğüsler gibi üreme dışı özelliklerin yanı sıra erkeklerde derinlemesine bir ses ve yüz kılı gibi gelişir. Bir hormon dalgası, kızlarda 11 yaş ve erkeklerde 13 yaş civarında ergenliği başlatır. Ergenlik, meme gelişimi, kızlarda büyüme ve erkeklerde testis genişlemesi ile başlar. Ergen erkek çocuklar tipik olarak 14 yıldan başlayarak bir büyüme hamlesi yaşarlar. Ergenliğin önemli noktaları, kızlar için ilk adet dönemi ve erkekler için ilk boşalmadır. Dr. Viner ve Dr. Christie'ye göre, yaygın ergenlik endişeleri ergenliği geciktirmekte ve erkekler arasında özel bir endişe kaynağı olan kısa boyludur. Diğer bir fiziksel gelişim alanı beyinde, özellikle de dürtü kontrolü, yargılama ve planlama yeteneği olan ön lobdur. Ön lob gençlerde ve 20'li yaşların başında gelişir. Gelişmemiş bir ön lop, ergenler arasındaki dürtüsellik, riskli davranışlar ve huysuzluğun açıklanmasına yardımcı olur.
Bilişsel Gelişim
Soyut düşünme yeteneği erken ergenlikte gelişmeye başlar. Soyut akıl yürütme, kişinin geleceği düşünmesini ve birçok sonucu görmesini sağlar. Erken ergenlik döneminde, soyut düşünme tamamen gelişinceye kadar düşünme daha somut olabilir. Ergenliğin ilerleyen dönemlerinde, soyut düşünme yoluyla akıl yürütme yeteneği, gençlerin başkalarıyla tartışmalara yol açabilecek tutarsızlıkları ve ikiyüzlülüğü tespit etmelerini sağlar.
Sosyal Gelişme
Ergenlik, ebeveynlerden ayrılma hedefidir. bağımsız bir yetişkin olmak. Bu dönemde, gençler ve ebeveynler arasındaki argümanlar daha yoğun hale gelebilir. Ergenlik, genellikle daha az ebeveyn etkisi ve daha büyük akran etkisi ile işaretlenmiştir. Bu nedenle, ebeveynler tarafından sağlanan bilgiler dikkate alınmayabilir.
Gelişim kuramcısı Erik Erikson'a göre, ergenler tipik olarak kimliklerini ararlar. Gençler genellikle farklı kıyafet tarzları denemek ya da arkadaşlarla bir şekilde ve bir başka evde olmak gibi farklı kimlikleri denerler. Bu rol karmaşası tipik olarak tek bir kimlik oluşturarak çözülür, ancak bazıları kendilerini bulamazlar. Bazı gençler, ebeveynlerinin standartlarını ve değerlerini benimsedikleri için bu rol karmaşasından geçmezler. Kim olduklarını belirlerken gençler genellikle başkalarını kendileriyle ilişkilendirerek tanımlar. Gençler davranışlarının kendilerini veya başkalarını nasıl etkilediklerini anlamada zorluk çekebilirler. Bu nedenle, ergenler tipik olarak kendileri için kötü olan her şeye karşı savunmasız olduklarına ve riskli davranışlara yol açabileceklerine inanmaktadır. Pek çoğu, başkalarının, özellikle de ebeveynlerin, neler yaşadıklarını anlayamadıklarına inanıyor.