Esin:
Genellikle nefes alma veya nefes alma olarak adlandırılan ilham, havanın akciğerlere alınması işlemidir. Başta diyafram ve interkostal kaslar olmak üzere belirli kasların kasılmasını içeren aktif bir süreçtir.
İlham sırasında:
- Diyafram kasılır ve aşağı doğru hareket ederek göğüs boşluğunu genişletir.
- Kaburgalar arasındaki interkostal kaslar da kasılarak göğüs kafesini yukarı ve dışarı doğru kaldırarak göğüs boşluğunun hacmini daha da artırır.
- Göğüs boşluğu genişledikçe akciğerlerin içindeki basınç azalır ve dışarıdaki atmosfer basıncından daha düşük bir basınç oluşur.
- Bu basınç farkı, akciğerlerdeki basınç atmosfer basıncıyla eşitlenene kadar havanın burun veya ağız yoluyla akciğerlere ve solunum yollarına (trakea, bronşlar ve bronşiyoller) girmesine neden olur.
Solunum:
Solunum, vücut ile dış çevre arasındaki gaz alışverişinde yer alan çeşitli süreçleri kapsayan daha geniş bir terimdir. Ayrıca iki ana bileşene ayrılabilir:dış solunum ve iç solunum.
1. Dış Solunum (Akciğer Solunumu):
- Dış solunum akciğerlerde gerçekleşir ve hava ile kan dolaşımı arasında oksijen ve karbondioksit değişimini içerir.
- İnspirasyon sırasında, solunan havadaki oksijen alveollerin (akciğerlerdeki küçük hava keseleri) ince duvarlarından geçerek onları çevreleyen kılcal damarlara yayılır.
- Eş zamanlı olarak metabolizmanın atık ürünü olan karbondioksit kılcal damarlardan alveollere yayılır.
- Oksijen açısından zengin kan daha sonra dolaşım sistemi aracılığıyla vücuttaki çeşitli dokulara taşınırken, karbondioksit de dışarı atılmak üzere akciğerlere geri taşınır.
2. İç Solunum (Hücresel Solunum):
- Hücresel solunum olarak da bilinen iç solunum, vücut hücrelerinde gerçekleşir.
- Hücrelerin birincil enerji para birimi olan ATP (adenozin trifosfat) formundaki enerjiyi açığa çıkarmak için glikozun (gıdalardan elde edilen bir tür şeker) parçalanması için oksijenin kullanılmasını içerir.
- Hücresel solunum sırasında oksijen tüketilir ve atık ürün olarak karbondioksit üretilir.
- Hücresel solunum yoluyla üretilen ATP, çeşitli hücresel işlemler ve aktiviteler için gereken enerjiyi sağlar.
Solunum, karbondioksiti ortadan kaldırırken vücut dokularına sürekli oksijen sağlanmasını sağlayan sürekli ve önemli bir süreçtir. İlham ve nefes verme (nefes verme) arasındaki koordinasyon, yaşamı sürdüren gazların düzenli değişimine olanak tanır.