Orta çocukluk döneminde uygun gelişimsel fiziksel aktivitenin anlaşılması, bu özel yaşam döneminin görev ve zorluklarının incelenmesiyle başlar. Freud, bu aşamayı bir gecikme süresi olarak nitelendirdi; bu, enerjinin yalnızca ruhun gelişimine odaklanmadığı anlamına gelir; bunun yerine bir çocuk dışarıya dönüp sosyal etkileşime dayalı bir kişilik kurmaya başlayabilir. Gelişim psikoloğu Erik Erikson, yaşam evreleri teorisinde, orta çocukluğun, arkadaşlıklarda çalışkan ve başarılı olmak ve akranlarıyla karşılaştırıldığında aşağılık duygularıyla savaşmak için çaba gösterdiği bir zaman olduğuna inanıyordu. Dolayısıyla, bu aşamadaki uygun fiziksel aktiviteler bu gelişimsel görevleri ve hazır olma seviyelerini onurlandıracaktır.
Ekip Kurma
Erikson'un orta çocukluktaki gelişim temel görevinin aşağılıklıktan ziyade endüstri olduğuna dair tutumu göz önüne alındığında, Çocuğun grup içindeki başarısını daha iyi anlamasına yardımcı olmak için faydalı olabilir. Bir takımın bir parçası olarak birlikte çalışarak bir çocuk, endüstri bazen bireysel olsa da, daha büyük bir bütünün bir parçası olarak da elde edilebileceğini öğrenir. Futbol ya da beyzbol gibi takım sporları da okul öncesi yıllarda gelişmeye başlayan kaba motor becerilerini geliştirmeye odaklanır.
Küçük Hareketler
İnce motor becerileri orta çocukluk döneminde daha rafine hale gelmeye başlar. Tahta oyunları oynamayı, bulmacaları bir araya getirmeyi ve müzik aletlerini çalmayı içeren aktiviteler ince motor becerilerine meydan okurken, aynı zamanda çocuğun yeni görevlerde ustalık yapma ihtiyacını da dikkate alır. Çocukları iyi motor becerileri gerektiren etkinliklerde bulunmaya teşvik etmek, yeni bireysel ve grup oyunlarına katılmalarını sağlamanın yanı sıra el becerilerini de arttırır.
Oyna ve Mantık
Brüt ve iyi motor becerileri içeren bir oyun Orta çocukluk döneminde gelişimde önemli rol. Gelişim psikoloğu ve teorisyeni Jean Piaget'e göre, yaşamın bu evresindeki oyun bilişsel gelişim ile ilgilidir, çünkü çocuklar hedeflerine ulaşmak için mantık ve muhakeme kullanmaya başlamışlardır. Bu nedenle, takım sporları bir çocuğun kaba motor becerilerine meydan okur, ancak oyunu kazanmak için yeni mantık becerilerini test etmesine de izin verir. Örme ya da çalgı çalmayı öğrenme gibi ince motor becerileri içeren bireysel görevler, el becerisine odaklanarak hafızaya ve pragmatikliğe önem veren bir öneme sahip.