Nabız oksimetresi, doğrudan kan numunesi yerine hastanın kanındaki oksijen satürasyonunu ve ciltteki kan hacmindeki farklılıkları ölçer. Proses optik olarak bir organın hacimsel bir ölçümünü veren bir fotopletismograf (PPG) yaratır. Tıbbi bir monitör hastanın oksijenasyonunu ve /veya kalp atış hızını gösterir. Bu, oksihemoglobin konfigürasyonundaki atriyal hemoglobinin yüzdesini gösterir. Normal seviyeler yüzde 95 ile 100 arasında değişmekle birlikte, 90'ın altındaki değerler de yaygındır.
Okumayı Etkileyen Nedir?
Nabız oksimetresi solunum yetmezliği için kapsamlı bir ölçüm değildir, çünkü etkileyebilecek faktörler vardır okumalar Örneğin,% 100 oksijen alan hipoventilasyondan etkilenen bir kişi, solunum asidozundan muzdarip olsa bile normal seviyeler gösterebilir. Kan akışının yetersiz olması, bir hipoksi vakasına rağmen dokuların yüksek oksijen doygunluğunu okumasına neden olabilir. Yüksek methemoglobin seviyeleri, kandaki gerçek oksijen doygunluğuna bakılmaksızın, nabız oksimetresinin yüzde 85'e kadar daha fazla okumasına neden olur. Titreme veya nöbet ya da titreme şikayeti bulunan bir hasta oksimetrenin okumasını etkileyebilir. Ve eğer sensör çok gevşek veya çok sıkıysa, okuma bozulur.
Cihaz Nasıl Çalışıyor
Nabız oksimetresi cihazı parmağa ve tırnağın üzerine uygulanır. Uçtaki ışık kaynağı ve dedektör oksijen doygunluğunu okumaya başlar. Kırmızı ve kızıl ötesi ışık deriden yansıtır ve daha sonra bilgiyi cihaza iletir. Program veriyi hesaplar ve ekranda bir okuma belirler. Oksijen satürasyon ölçümleri hemoglobin için SpO2 olarak gösterir.