1. İstihdam Kaybı :
- Kadınlar Buhran sırasında iş kayıplarından orantısız bir şekilde etkilendiler. Tekstil ve hazır giyim imalatı gibi çok sayıda kadının istihdam edildiği birçok endüstri, ciddi gerilemeler yaşadı ve bu da yaygın işten çıkarmalara yol açtı.
2. İşgücünde Ayrımcılık:
- İş imkanları mevcut olduğunda bile kadınlar sıklıkla ayrımcılığa maruz kalıyor ve erkeklere kıyasla daha düşük ücret alıyorlar. Aynı iş için sıklıkla daha az ücret alıyorlardı ve genellikle ekonomik gerileme dönemlerinde ilk işten çıkarılanlar oluyorlardı.
3. Çifte Yük:
- İşini kaybeden veya geliri azalan birçok kadın hâlâ ev sorumluluklarını yerine getirmek ve ailelerine bakmak zorunda kalıyordu. Ücretsiz emeğin bu çifte yükü ve iş arayışı, kadınların yaşadığı stres ve baskıyı artırdı.
4. Sosyal Desteğe Sınırlı Erişim :
- Buhran sırasında sosyal yardım programları ve güvenlik ağları sınırlıydı ve birçok kadın yeterli mali destekten mahrum kaldı. Kadınlar, özellikle geçimini sağlayan erkek olmayanlar, işsizlik yardımlarına, yardım programlarına ve diğer yardım türlerine erişimde sıklıkla zorluk çekiyorlardı.
5. İşsizlik Damgası:
- İşsizlik özellikle kadınlar açısından ciddi bir damga taşıyordu. Ev işlerinin öncelikli olarak kadının sorumluluğunda olması beklentisi, iş bulamayanlarda utanç ve yetersizlik duygusu yarattı.
6. Zihinsel ve Duygusal Sağlık Etkisi :
- Buhranın stresi ve baskısı kadınların zihinsel ve duygusal sağlığına zarar verdi. Birçoğu, zamanın ekonomik zorlukları ve belirsizliği nedeniyle kaygı, depresyon ve diğer psikolojik sıkıntıları yaşadı.
7. Artan Aile İçi Şiddet:
- Ekonomik sıkıntı ve işsizlik sıklıkla aile içi gerilimlerin artmasına yol açarak aile içi şiddet oranlarının artmasına katkıda bulundu. Bu dönemde kadınlar özellikle istismara karşı savunmasızdı.
8. Politika Oluşturmada Temsil Eksikliği :
- Kadınlar, politika oluşturma süreçlerinden ve karar alma organlarından büyük ölçüde dışlandı ve bu durum, Buhran sırasında kendi özel ihtiyaçlarına ve zorluklarına yanıt verebilecek politikaları etkileme yeteneklerini sınırladı.
9. Sınırlı Hareketlilik :
- Kadınların hareketliliği genellikle toplumsal beklentiler ve kültürel normlar tarafından kısıtlanıyordu. Pek çok kadının yerel topluluklarında kalması ve ailelerine bakması bekleniyordu; bu da onların iş arama veya yakın çevreleri dışındaki diğer seçenekleri keşfetme fırsatlarını sınırlıyordu.
10. Aile Sorumluluklarını Dengelemek :
- İşlerini sürdürmeyi veya iş bulmayı başaran kadınlar genellikle istihdam sorumluluklarını ev işleri, çocuk bakımı ve yaşlı aile üyelerinin bakımı ile dengelemek zorunda kaldı. Bu dengeleme eylemi genel iş yükünü ve zihinsel sıkıntıyı artırdı.