Fazla Ca2+:
1. Uzamış Kasılma:Eğer Ca2+ iyonlarının fazlası mevcutsa, Ca2+'nın troponin'e bağlanması aksiyon potansiyeli sona erdikten sonra bile yüksek kalacaktır. Bu sürekli bağlanma, miyozinin aktinden ayrılmasını önleyerek uzun süreli kas kasılmasına yol açar. Bu durum "aşırı kalsiyum yükü" olarak bilinir ve kas sertliğine ve gevşemenin bozulmasına neden olabilir.
2. Rigor Mortis:Aşırı kalsiyum yüklenmesi vakalarında kas, rigor mortis olarak bilinen kalıcı bir kasılma durumuna girebilir. Bu, kas hücrelerinin ATP'si tükendiğinde ve miyozin başları aktine sıkı bir şekilde bağlı kaldığında meydana gelir ve sinir uyarısı durduktan sonra bile gevşemeyi önler. Rigor mortis tipik olarak ölümden birkaç saat sonra hücresel metabolizmanın durması ve ATP üretiminin durmasıyla ortaya çıkar.
Aşırı ATP:
1. Daha Hızlı Kasılma ve Gevşeme:Aşırı miktarda ATP, miyozin başlarının aktinden ayrılmasını kolaylaştırarak kas kasılma ve gevşeme hızını artırabilir. ATP, miyozinin aktin üzerindeki hakimiyetini bırakması ve bir sonraki kasılma döngüsü için sıfırlanması için gereken enerjiyi sağlar. Daha fazla ATP mevcut olduğunda bu süreç daha hızlı gerçekleşebilir ve daha hızlı kas hareketlerine yol açabilir.
2. Artan Sürekli Kasılmalar:Bazı durumlarda aşırı ATP de artan sürekli kasılmalara katkıda bulunabilir. ATP hazır olduğunda kas, daha uzun bir süre boyunca yüksek seviyede kuvvet üretimini koruyabilir. Bu etki genellikle kasların yüksek yoğunlukta çalıştığı ve anaerobik metabolizma yoluyla büyük miktarlarda ATP ürettiği yoğun egzersiz sırasında gözlenir.
Bu etkilerin duruma bağlı olduğunu ve kas lifindeki spesifik koşullara bağlı olduğunu unutmamak önemlidir. Normal kas fonksiyonu için optimal Ca2+ ve ATP konsantrasyonları, uygun kas kasılması ve gevşemesini sağlamak için çeşitli hücresel mekanizmalar tarafından sıkı bir şekilde düzenlenir.