DEHB için ilaç öncesi veya hatta birlikte düşünülmesi gereken çok sayıda davranışsal, diyet ve yaşam tarzı tedavisi vardır, ancak bu bölüm için DEHB için ilaç tedavisine odaklanalım.
Psychostimulants
DEHB için kullanılan ilaçların dayanak noktası psikostimulanlardır. Bunların en bilinenleri metilfenidat (Ritalin) ve Concerta ve Focalin gibi türevleridir. Adderall veya Vyvanse gibi Dexedrine'den elde edilen başka bir psikostimulan ilaç serisi de bulunmaktadır. Bu psikostimulanların hepsi benzer etkilere sahiptir. Başlıca hareket mekanizmaları, ön lob ve beynin diğer bölgelerine dopamin ve norepinefrin kullanılabilirliğini arttırıyor gibi görünmektedir. Bu, frontal lobun özellikle yürütme işlevini yerine getirme yeteneğini arttırma etkisine sahiptir.
Bu ilaçların en azından kısa vadede etkili olduğunu gösteren çok sayıda araştırma olmuştur. Genellikle DEHB belirtilerini, onları alan çocukların yaklaşık yüzde 70 ila 75'inde önemli ölçüde iyileştirir. DEHB'li çocukların okullarında, evlerinde ve sosyal performanslarında çarpıcı bir fark yaratabilirler.
O halde, neden DEHB olan her çocuğa bu ilaçların denenmesini denemediğinizi sorabilirsiniz. İki sebebi var. İlk olarak, ilaç kullanımıyla ilgili birkaç yan etki vardır. Bunların hepsini ayrıntılı olarak tartışmayacağım ama iştah bastırma, uyku problemleri, büyüme gecikmesi, tikler, baş ağrısı, kaygı, depresyon, sinirlilik ve saldırganlık gibi konuları içeriyor. Psikhostimulan kullananların yüzde bir ila üçü halüsinasyonlarla karşılaşacaktır. Bu ilaçlar ayrıca tanımlanması zor olan kişilik değişikliklerini de sağlayabilir. Sık sık ebeveynlerin “kendisi değil” veya “sevincini yitirdiğini” söylediklerini duyacağım. bu ilaçlar uzun vadeli bir yarar gösteremedi. Bunların en bilinenleri, 500'den fazla çocuğa ilaç, ilaç ve davranışsal tedavi, yalnızca davranışsal tedavi veya toplum bakımı sunan MTA çalışmasıdır. Bir yıl sonra, her iki ilaç grubu da üstün sonuçlar verdi. Bununla birlikte, çalışmanın randomize kısmı sona ermiş olmasına rağmen, iki yıl boyunca çocuklar takip edildi ve üç yıl boyunca, ilaç alanlarla ilaç almayanlar arasında DEHB belirtileri arasında bir fark yoktu. Okul öncesi ile başlayan ikinci bir çalışma da benzer sonuçlara ulaştı. Bunun nedenleri tam olarak anlaşılmamıştır, ancak ilaç tedavisinin DEHB'nin tek tedavisi olarak kullanılmasından kesinlikle şüphe duymaz.
Aslında, 2015'in Kasım ayında, çok saygın bir araştırmacı grubu olan Cochrane Review İlaçlar ve diğer tedaviler için kanıtların kalitesini düzenli aralıklarla gözden geçirin, kanıtların özellikle metilfenidatın etkinliği için ne kadar iyi olduğu konusunda önemli endişeler dile getirildi. Aşağıdakileri söylediler:
“Şu anda, mevcut kanıtların kalitesi, metilfenidat alınmasının, DEHB'li çocukların ve ergenlerin yaşamlarını iyileştirip iyileştirmeyeceğini kesin olarak söyleyemeyeceğimiz anlamına geliyor.”
Ciddi uzun vadeli etkilerin olup olmadığını değerlendirmek için daha iyi uzun vadeli denemelere ihtiyaç duyulduğunu ve ayrıca farmakolojik olmayan tedavilerin daha büyük randomize denemelerini önerdiklerini söylediler.
Diğer İlaçlar
İki tane var. DEHB için etkili olabilecek diğer ilaç türleri, en azından kısa süreli çalışmalarda. Birincisi atomoksetin veya uyarıcı olmayan Strattera'dır. Frontal lobun prefrontal korteksindeki norepinefrin miktarını artıran bir ilaçtır. Antidepresanlara uyarıcılardan daha benzer. Özellikle uyarıcılara tolerans göstermeyenler için, ancak kendi olası yan etkileri olan kişiler için etkili olabilir.
Sonunda, guanfasin veya uzun etkili formu olan Intuniv, adı verilen bir kan basıncı ilacının bir türevidir. klonidin. Bir alfa-2 agonistidir ve ayrıca prefrontal korteksin işlevini de iyileştirdiği görülmektedir. Genellikle aralıklı patlayıcı dürtüselliklerini azaltmak için etkilidir ve kendi başına olduğu gibi psikostimulanlarla da kullanılabilir. Bu ilacın en sık görülen yan etkisi yorgunluktur ve bu bazı çocuklarda etkinliğini sınırlayabilir.
İlaçla ilgili son bir konu, psikostimulanların bağımlılık yapıp yapmadığı sorusudur. Uyarıcı oldukları için, birçok insan bunları metamfetaminlerle veya kokainle karşılaştırır. Bununla birlikte, reçetede kullanıldığı gibi, bu ilaçların bu anlamda fiziksel veya psikolojik olarak bağımlılık olduğuna dair kanıt yoktur. Tedavi ettiğim çocukların çoğu lise yaşına geldiğinde ilaç almayı reddediyorlar. Bu davranış, metamfetamin gibi bağımlılık yapan ilaçların tipik bir örneği değildir. Öte yandan, psikostimulanların kötüye kullanım için önemli bir potansiyeli vardır. Burun içinden aşırı doz alarak veya burundan çekilerek yanlış şekilde kullanılabilirler ve bu şekilde kullanıldığında çok tehlikeli olabilirler. Bazı uyarıcılar, yanı sıra Strattera veya Intuniv, daha az suistimal potansiyeline sahiptir ve suistimal riski olduğunda belirtilebilir.
, , ] ]