Geleneksel olarak, kaygı bozuklukları psikolojik tedavi gerektiren duygusal sorunlar olarak algılanmaktadır. Son yirmi yılda, güçlü antianksiyete ilaçlarının geliştirilmesinde çok ilerleme kaydedilmiştir. Bununla birlikte, ilaç kaygı semptomlarını etkili bir şekilde hafifletebilirken, bir insanın düşünce ve davranış biçimini değiştirmesi gerekmez, ayrıca kaygının başlamasına neden olabilecek mevcut veya geçmişin zorluklarını da ele almaz. Bu nedenle, psikoterapi ve bilişsel davranışçı terapi, anksiyete bozukluklarının tedavisinde önemli köşe taşları olmaya devam etmektedir.
Anksiyete bozukluklarını tedavi etmek için yaygın olarak kullanılan ilaçların birkaç farklı sınıfı olduğundan, doktorunuzla faydalarını görüşmek önemlidir. bunların her birinin etkileri ve potansiyel riskleri
Antidepresan İlaçlar
Seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'lar) çoğu doktor için anksiyete bozukluklarının farmasötik tedavisi için ilk tercih edilen bir antianksiyete ilacı sınıfıdır. Bu ilaç sınıfı sertralin (Zoloft), sitalopram (Celexa) ve fluoksetin (Prozac) içerir. SSRI'lar, beyindeki serotonin seviyelerini artırarak nörotransmiter serotoninin yeniden emilimini bloke eder ve hastanın ruh hallerinde ve refah duygularında bir iyileşmeye yol açar. , ayrıca SSRI'ların etkili olmadığı durumlarda da sıklıkla kullanılır. SNRI örnekleri desvenlafaksin (Pristiq) ve duloxetin (Cymbalta) 'dır. SSRI'lara benzer şekilde, bu ilaçlar beyindeki nörotransmiter serotoninin geri alımını inhibe eder, fakat aynı zamanda nörotransmitter norepinefrinin geri alımını da inhibe eder. ve azaltılmış cinsel dürtü. Yan etkilerin çoğu tedavinin ilk ayında kaybolur. Her iki antidepresan türü için tam etkili olmaları birkaç hafta kadar sürebilir.
Benzodiazepin İlacı
Benzodiazepinler beyindeki ve periferikteki nörotransmitter gama-aminobütirik asidin (GABA) etkisini artırır gergin sistem. GABA, nöronlar arasındaki sinyallemeyi inhibe eder ve böylece sinir sistemi üzerinde sakinleştirici bir etkiye sahiptir. Benzodiazepinler, anksiyete bozuklukları için birinci basamak tedavilerken, yan etkileri ve bağımlılık potansiyelleri nedeniyle, şimdi esas olarak akut kaygı biçimlerini tedavi etmek için kullanılmaktadır. Alprazolam (Niravam, Xanax), diazepam (Valium) ve lorazepam (Ativan) gibi benzodiazepinlerle tedavi, uyuşturucu veya alkol bağımlılığı ile uğraşan kişiler için tavsiye edilmez.
Antiseizür İlaçlar
Sıkça doktorlar, antiseptif ilaçları benzodiazepinlere alternatif olarak kullanıyorlar. Gabapentin (Neurontin) ve pregabalin (Lyrica) gibi ilaçlar, benzodiazepinler kadar yan etki olmadan hızlı ve etkili bir şekilde çalışır. Antiseizasyon ilaçları ile ilişkili sorunlardan bazıları geri çekilme semptomları ve ciddi uyuşukluktur.
Bütün antianksiyete ilaçları için, ciddi yan etki potansiyeli göz önüne alındığında, tıbbi bir doktorun yakın gözetimi önemlidir.
Psikoterapi
Psikolojik tedaviler denilen anksiyete için pek çok ilaç dışı tedavi seçeneği de vardır.
“konuşma terapisi” olarak da bilinen psikoterapi, hastaların travmalar gibi anksiyetelerinin potansiyel kök nedenlerini keşfetmelerine ve çözmelerine yardımcı olur. çocukluk döneminde, büyük hastalıklar, sevilen birinin ölümü, iş kaybı veya boşanma. Terapi sırasında hasta, anksiyetesiyle daha iyi anlamak ve başa çıkabilmek ve bir kontrol hissini yeniden kazanmak amacıyla mevcut ve geçmiş deneyimlerden bahseder. Bu terapi şeklinin etkili olması aylar alabilir ve birkaç yıl sürebilir.
Bilişsel-davranışçı Terapi (CBT)
Bilişsel davranışçı terapi (CBT) genelleşmiş anksiyete bozukluğu tedavisinde ilk basamak olarak kabul edilir. . Önemli iyileştirmeler elde etmek genellikle sadece birkaç ay sürer. TCMB'nin amacı hastanın kaygı tetikleyici düşünce kalıplarını ve davranışını nasıl değiştireceğine dair özel becerileri öğrenmesidir. Psikoterapinin tersine, TCMB geçmişin sorunlarını ele almaz, ancak hastanın endişe nedeniyle kaçınılması gereken faaliyetlere kademeli olarak geri dönmesi için pratik, güven artırıcı stratejiler öğreterek tamamen mevcut sorunlara odaklanır.
Kaygı için birçok etkili tedavi seçeneği vardır. Doğru antianksiyete ilaçları kaygı semptomlarını hafifletmeye yardımcı olabilirken, uzun vadeli sonuçlar için hastaların psikoterapi ve bilişsel davranışçı terapi gibi ilaçsız tedavilerden de geçmeleri gerektiği konusunda yaygın bir fikir birliği vardır.