Kalp, dolaşım sisteminin merkezinde, işlevsel olarak konuşur ve kanın vücutta dolaşımından sorumludur. Hücreler besinler ve oksijen almak için kan tedarikine bağlı olduklarından, dolaşım sisteminin işlevini etkileyen kalp hastalıkları oldukça tehlikeli olabilir. Kalp hastalığının dolaşım sistemi üzerinde yapabileceği birtakım etkiler vardır.
Azaltılmış Kan Akışı
Bazı kalp hastalığı biçimleri, konjestif kalp yetmezliği gibi, dolaşım sisteminin kan gönderme yeteneğini sınırlar. tüm vücut hücrelerine. Amerikan Kalp Derneği, konjestif kalp yetmezliğinin herhangi bir sayıda sürecin sonucu olabileceğini söylüyor. Bununla birlikte, nasıl meydana geldiğine bakılmaksızın, kalp kası ile pompalamak için zayıf bir kapasiteyi temsil eder. Tedaviler genel olarak, kalbin, kan damarlarını genişleten vazodilatörler dahil olmak üzere, kanın damarlara doğru ilerletilmesi için çok çalışmak zorunda kalmaması için kanın verilmesinde yardımcı olmak için tasarlanmış farmasötikler içerir. Ayrıca, kalp atış hızını ve kalp atışının gücünü arttırmaya yardımcı olan beta blokerleri, dolaşım yetmezliğini önlemek için kalbin yeterli şekilde performans göstermesine yardımcı olabilir.
Miyokard İnfarktüsü
kalpte olumsuz etkiler. Örneğin, ateroskleroz, arterlerin sertleşmesini ve daralmasını içeren yaygın bir kalp hastalığı şeklidir. "Anatomi ve Fizyoloji" adlı kitabındaki Gary Thibodeau'ya göre, ateroskleroz, miyokard enfarktüsü veya kalp krizi olasılığını artırıyor. Aterosklerotik plaklar en sık olarak kalbin yakınındaki büyük arterlerde oluştuğundan, bunlar düzenli aralıklarla yüksek basınçlı kan darbelerine maruz kalırlar. Bu plakları yırtıp kanamaya neden olabilir ve bu da kanın pıhtılaşmasına neden olur. Kalp kası, ana atardamarları kıran daha küçük arteryel dallar yoluyla kan besler. Bir pıhtı yerinden çıkar ve bu daha küçük dallardan birine girerse, kalbin kendi kanlanmasını engelleyerek kalp kası ölümüne yol açabilir. Bu, kalbin çalışma yeteneğini azaltır.
İnme
Kalp hastalığının bir diğer olası dolaşım sistemi etkisi, kalp damar hastalığı olan hastaların arterlerinde en sık oluşan pıhtıların kan damarlarında kalmasıdır. beyinde. Thibodeau, eğer hastalıklı arterler stres altında kanarlarsa ve pıhtı oluştururlarsa, pıhtıların, geçemeyecekleri kadar büyük bir tekneye ulaşana kadar sık sık ayrılıp kan dolaşımından geçtiğini not eder. Atardamarların erken dalları, sürekli kan temini gerektiren beyne giden daha küçük arterleri içerir. Arteriyel pıhtılar bu pasajları beyne doğru ilerletirse, hızlı bir şekilde arter dalı olarak yerleşir ve daralır. Bu, beyin hücresi ölümüne veya felce neden olan beynin bir kısmına kan akışını önler. Beyin ölmekte olan kısmına bağlı olarak, vuruşlar hareket, konuşma veya duyu kaybına neden olabilir. Ayrıca ölümcül olabilirler.