Çocuklar taklit ederek, yetişkinlerin yaşamlarında olumlu rol modelleri olmasını sağlayan bir gerçek olduğunu taklit ederek öğreniyorlar. Ancak günümüzün medyaya doymuş ortamında, ebeveynlerin etkisi, çocukların aktörlerin, rock yıldızlarının ve sporcuların göz alıcı yaşam tarzlarına sahip olma fikriyle genellikle azalır. Ebeveynler ünlülerin çocuklarının birincil rol modelleri olmasına izin verdiğinde, fantezi ile gerçeklik arasındaki çizgi bazen etik, karakter ve sorumluluk hakkında ders vermek için çok bulanıklaşır.
Pasif İkna
Roberta Michnick Golinkoff'a göre, yazar "Einstein Never Used Flashcards" in TV’nin elektronik bir çocuk bakıcısı olarak rahatlığı, hayal gücünün aktif kullanımını azaltabilir. Kendi rol yapma oyunlarını oluşturmak ve oynayabilecekleri orijinal karakterleri icat etmek yerine, çocuklar ekrandaki görüntüleri, yaşadıklarından çok daha heyecan verici ve renkli olan "gerçek" bir dünya olarak emer, yorumlar ve taklit ederler. eğer favori bir ünlü, yeni bir oyuncak, kahvaltı gevreği veya bir çift pahalı spor ayakkabıyı onaylarsa, öğenin değerinin doğrulanması bazen bir çocukla bir ebeveynin görüşünden daha fazla ağırlık taşır.
Hakikat ve Sonuçları
Medya devam ediyor ünlülerin kötü davranışları kötü davranış sergilemeleri çoğu zaman onları etkilenmeyen çocuklara daha çekici hale getiriyor. Çocuğun ailesi tarafından kaç kez belirli davranışların uygunsuz, saygısız veya tehlikeli olduğu söylenirse söylenemez, çifte standart hala yaygındır. “Çocuklar, Ergenler ve Medya” nın yazarı Victor C. Strasburger'e göre, yanlış yapmanın fiili sonuçlarına yapılan vurguda vurgulanan bir vurgu, çocukları kötü şeylerin ne kadar mazeretli olduklarını ve bu nedenle de kendileri için de geçerli olması gerektiğine inanmaya zorluyor. . “Çok Seksi Çok Yakında: Yeni Cinselleştirilmiş Çocukluk ve Ebeveynlerinin Çocuklarını Koruyabilecekleri” yazarı Diane Levin, seksi kız ünlülerin emülasyonunun genç kızların fiziksel ve duygusal gelişim aşamalarına aykırı olduğunu; Onları avcıların riskine sokuyor.
Benlik Saygısı
Ünlüler TV sitcomlarında ebeveynleri canlandırdığında, çocuklar yıldızların sadece rol oynadığı bağlantısını kurmayabilirler. Ayrıca, oyuncuların kamera dışındayken tamamen farklı kişilikleri olabileceğini her zaman anlamazlar. Karşılaştırma yapmak gerekirse, ebeveynleri kurgusal bir şovun yıldızları gibi müdahaleci olmadan komik, adil, havalı veya özenli değildir. Asla kendi olamayacakları bir TV ailesini putlaştırmak için doğasında olan çarpık gerçeklik, çocukların depresyona, isyana ve hatta bir değersizlik duygusuna yol açabilir. Ek olarak, asla çekici, ince, zengin ya da açıkça hayran oldukları ünlüler kadar başarılı olamayacağının farkına varacakları çocuk ve ergenler, kendi özgünlüklerini ve yeteneklerini benimsemek yerine tamamen vazgeçmeye karar verebilirler. Başarısızlık duyguları potansiyel olarak obeziteye, madde bağımlılığına, yoksunluğa ve intihara yol açabilir, “Çocuğunuzun Benlik Saygısı” nın yazarı Dorothy Briggs'e göre,
Olumlu Yönleri
Ünlülerin tümü üzerinde olumsuz bir etkisi yoktur. genç hayranların hayatları. Hayır kurumlarına destek veren aktörler, okul sonrası programlarını başlatan sporcular ve hastaları neşelendirmek için hastaneleri ziyaret eden komedyenler var. Bunlar, ünlü kişilikleri ilham veren ve beğenmeye değer kılan “gizli kahraman” dır. Çocuğunuz ünlüleri rol modelleri olarak seçerse, onlarla sevdikleri, saygı duydukları ve taklit etmek istedikleri belirli özellikleri tartışmak önemlidir; bunların aslında idolün gerçek değerlerini yansıtıp yansıtmadığı hakkında konuşun.