Ebeveynler için küçük çocuklarını yanlarında getirme alışkanlığı edinmeleri alışılmadık bir durum değildir. Bir bebek emzirdiğinde veya hasta olduğunda başlayabilir veya çocuğun yıllar içinde alıştığı bir alışkanlık haline gelebilir. Çocuğunuz okul öncesi yıllara ulaştığında, kendi yatağında kalabilir. Tutarlılık ve sebat, çocuğunuzun gece yatağınıza girme alışkanlığını kırmasına yardım etmede başarının anahtarıdır.
Çocuğunuza yeni kuralları açıklayın. Neşeyle, bundan sonra kendi yatağında kalmasını beklediğini bilmesini sağla ve ona, eğer o gece odana gelirse, onu doğrudan kendi yatağına getireceğini söyle. br>
Uykuyu keyifli bir deneyim haline getirecek bir yatak zamanı rutini oluşturun. Tutarlılık birçok çocuğa sakinleşir. Bir hikaye ve bir şarkı ile takip edilen ılık bir banyo çocuğunuzun rahatlamasına yardımcı olabilir ve yatma ve uyuma zamanı olduğunu pekiştirebilir.
Çocuğunuzu yatağına yatırın odasından çık ve hayranı olmadan yap. Onu al, yatağına yerleştir, onu ört, "iyi geceler" de ve odadan çık. Çocuğunuza fazladan dikkat etmeyin veya yatağına geri dönmesini geciktirmesine izin vermeyin.
Çocuğunuza gece yarısında uyanırsa ne yapacağını öğretin. Doldurulmuş bir hayvana sarılması ve kendi başına uykuya dalması için onu cesaretlendirin. Kendi yatağında bir gece için bir çıkartma eklerken, bir çıkartma çizelgesi hazırlayabilir ve onu sabahları sözlü olarak övebilirsiniz.
Kalmaya devam edin. Siz ve çocuğunuz birkaç zor geceye sahip olsa da, uzun vadede buna değecek. Sonunda yatağında kalması gerektiğini anlayacak ve hepiniz daha iyi bir gece uykusu alacaksınız.
İpucu
Çocuğunuzun hasta veya korkmuş olması durumunda hayal veya fırtına, kendi yatak odasında kendi ihtiyaçlarına cevap vermeye çalışın. Bu, rahatınız için yatağınıza gitme alışkanlığını teşvik etmemekle birlikte güvende hissetmesini sağlar.