1902'den 1994'e kadar yaşayan ABD'li bir psikolog olan Erik Erikson, psikososyal gelişim evrelerinin sekiz aşamasını sınıflandırdı. Aşamalar, bir bireyin kişiliğinin gelişiminde kültür ve toplumun rollerini, bir ömür boyu süren bir süreci vurgular. Her aşama biyolojik, sosyal ve psikolojik yönleri içerir ve bazı aşamalar gelişmeyi harekete geçiren kilometre taşlarını içerir - ikinci aşamada, lazımlık eğitimi bu temel olay olarak işlev görür.
İkinci Aşama
Erikson, doğumdan ilk yıla kadar ortaya çıkan birinci aşamayı “Güven vs Güvensizlik” olarak nitelendiriyor. Bu, bir çocuğun özellikle bakıcısına bağlı duyguları güven ve umut geliştirmeye geldiğini iddia ediyor. İkinci aşama, “Özerklik - Utanç ve Şüphe”, çocuğun ikinci ve üçüncü yıllarında meydana gelir. Bu aşamada, kendi tercihlerine göre yürümeyi ve bilinçli seçimler yapmayı öğrenmek, çocuğa bağımsızlık ve özerklik duygusu vermeye başlar. Yürümenin yanı sıra, kendilerini beslemeye başlamanın ve temel motor becerilerini geliştirmenin yanı sıra Erikson, lazımlık eğitiminin bir çocuğun iradenin erdemini geliştirmesine ve bekletme ve bırakma arasındaki farkı öğrenmesine yardımcı olduğunu söylüyor.
Lazımlık Eğitiminin Önemi
Erikson'un ikinci aşamasında, lazımlık eğitimi, çocuğun bağımsızlığa doğru ilerlemesinin çok önemli bir örneğidir, çünkü bu hareket çocuğa kendini kontrol etme becerisi kazandırır. Çocuğun tuvalet eğitimine ve kazalara, teşvik ve desteğe dayanması gereken cevabı, çocuğun sağlıklı bir bağımsızlık duygusu mu yoksa utanç ve şüphe duygusu mu geliştirdiğini belirler. Gelişimin diğer aşamalarında olduğu gibi, Erikson bu aşamayı tamamlamanın başarısızlığının sağlıksız bir benlik duygusuna yol açabileceğine inanıyor, ancak bu komplikasyonların yaşamda daha sonra çözülebileceğini söylüyor.
Daha Fazla Görünüm
Motor becerilerinin geliştirilmesine ve başarılı tuvalet eğitimine odaklanmasından dolayı - vücut fonksiyonlarını kontrol etmeyi öğrenmede önemli bir olay - bazı psikologlar Erikson'un ikinci aşamasını çocukluk gelişiminin “kas-anal” aşaması olarak tanımlamaktadır. Bu, Sigmund Freud'un “anal” aşaması olarak adlandırdığı bu gelişim aşamasına bakış açısını ima ediyor. Erikson teorisini psikososyal olarak tanımlarken, Freud'un doğası gereği psikoseksüeldir. Her iki psikologun da gelişim teorileri, lazımlık eğitimi ile ilgili görüşler içerir. Freud anusu bu aşamada bebekler için bir zevk kaynağı olarak gördü ve lazımlık eğitimi eylemini bir çatışma olarak sınıflandırdı. Başarılı tuvalet eğitimi ile çözülmezse, Freud, ilgili tespitlerin ve komplikasyonların yaşamın ilerleyen saatlerinde ortaya çıkabileceğini iddia eder.
Diğer Çocukluk Dönemleri
3 yaşından 5 yaşına kadar, üçüncü aşama - “Girişim vs. Suçluluk ”- Çocuğun kendini gösterme, etkinlik başlatma, soru sorma ve başkalarına önderlik etme eğilimini vurgular. Erikson, eğer ebeveynler bu kavramları çok fazla kısıtlarsa ortaya çıkan suçluluğun daha sonraki yaşamlarında inisiyatif eksikliğine yol açabileceğini söyledi. 6 ila 12 yaş arası, “Endüstriye Karşı Aşağılık”, çocuk, akranları arasındaki önemli ilişkileri okumayı ve yazmayı ve geliştirmeyi öğrenir, inisiyatiflerini pratik, sosyal bir ortamda uygular. Bu inisiyatif güçlendirilirse Erikson, çocuğun bu sosyal becerileri geliştirmedeki başarısızlıktan kaynaklanabilecek zayıflık duygusunun aksine güçlü bir sanayi anlayışı geliştirdiğine inanmaktadır.