Uyku apnesine ilişkin risk faktörlerinden bazıları şunlardır:
* Yaş: Uyku apnesi riski yaşla birlikte artar.
* Cinsiyet: Erkeklerin uyku apnesine yakalanma olasılığı kadınlara göre daha fazladır.
* Boyun çevresi: Boyun çevresi 41 cm (16 inç) veya daha fazla olan kişilerde uyku apnesi riski daha yüksektir.
* Ağırlık: Aşırı kilolu veya obez kişilerin uyku apnesine yakalanma olasılığı daha yüksektir.
* Aile geçmişi: Ailesinde uyku apnesi öyküsü olan kişilerin bu durumu geliştirme olasılığı daha yüksektir.
* Tıbbi durumlar: Kalp hastalığı, diyabet ve yüksek tansiyon gibi bazı tıbbi durumlar uyku apnesi riskini artırabilir.
* Alkol ve sakinleştirici kullanımı: Alkol ve sakinleştiriciler boğazdaki kasları gevşeterek uyku apnesine yol açabilir.
* Horlama: Horlama, uyku apnesinin yaygın bir belirtisidir ancak horlayan herkeste uyku apnesi görülmez.
Bu risk faktörlerinden herhangi birine sahipseniz uyku apnesi taraması yaptırmanız gerekip gerekmediği konusunda doktorunuzla konuşmanız önemlidir. Bir uyku çalışması uyku apnesini teşhis edebilir ve en iyi tedavi yöntemini belirleyebilir.
Uyku apnesinin bazı belirtileri şunlardır:
* Gürültülü horlama: Bu uyku apnesinin en sık görülen belirtisidir.
* Tanıklı apneler: Bunlar uyku sırasında nefes almayı bıraktığınız dönemlerdir.
* Uyku sırasında nefes nefese kalmak veya boğulmak: Bu, uyku sırasında yeterli oksijen almadığınızın bir işareti olabilir.
* Sabah baş ağrıları: Bunlar uyku sırasında oksijen eksikliğinden kaynaklanabilir.
* Gündüz aşırı uykululuk (EDS) :Bu, iyi bir gece uykusu çekmiş olsanız bile gün içinde uyanık kalmanızı zorlaştırabilir.
* Konsantrasyon zorluğu: Bunun nedeni uyku sırasında oksijen eksikliği olabilir.
* Ruh hali değişiklikleri: Uyku apnesi sinirlilik, depresyon ve anksiyeteye neden olabilir.
* Artan kaza riski: Uyku apnesi kaza riskini, özellikle de araba kazalarını artırabilir.
Bu belirtilerden herhangi birine sahipseniz uyku apnesi taraması yaptırmanız gerekip gerekmediği konusunda doktorunuzla konuşmanız önemlidir. Bir uyku çalışması uyku apnesini teşhis edebilir ve en iyi tedavi yöntemini belirleyebilir.