1. Kıvrımlar (Plicae Circulares):İnce bağırsağın iç astarı plicae sirküler adı verilen çok sayıda kıvrımla kaplıdır. Bu kıvrımlar bağırsağın uzunluğuna dik olarak uzanır ve besin emilimi için yüzey alanını önemli ölçüde artırır.
2. Villi:Villuslar, plicae dairesel yüzeylerini yoğun bir şekilde kaplayan parmak benzeri çıkıntılardır. Besinlerin emilimini kolaylaştıran kan damarları ve laktealler (lenfatik damarlar) içerirler. Villusların varlığı emilim için yüzey alanını daha da arttırır.
3. Mikrovillus (Fırça Kenarı):Her villus, mikrovillus veya fırça kenarı adı verilen daha da küçük çıkıntılarla kaplıdır. Bu mikroskobik, saç benzeri yapılar, karbonhidratları, proteinleri ve yağları emilebilir moleküllere ayırmaya yardımcı olan çok sayıda zara bağlı sindirim enziminden oluşur.
4. Bağırsak Kriptleri:Bağırsak kriptaları, villus tabanları arasında yer alan küçük çöküntüler veya şişe şeklindeki çukurlardır. Bu kriptalar, villus için yeni epitelyal hücreler üretmek üzere bölünen ve farklılaşan kök hücreleri içerir. Bu süreç, bağırsak zarının sürekli yenilenmesini sağlayarak sürekli besin emilimine olanak tanır.
Bu özel yapılar (plicae sirküler, villus, mikrovillus ve bağırsak kriptaları) toplu olarak ince bağırsağın yüzey alanını arttırır ve sindirilmiş gıdalardan besin maddelerini verimli bir şekilde emme kapasitesini maksimuma çıkarır.