1. Tükürük Amilaz :İşlem ağızda tükürük amilaz enzimini içeren tükürüğün gıdaya karışmasıyla başlar. Tükürük amilazı, nişastayı dekstrinler ve maltoz gibi daha küçük moleküllere ayırır. Ancak besin ağızda nispeten kısa süre kaldığı için ağızda nişasta sindirimi sınırlıdır.
2. Mide Boşaltma :Yiyecek çiğnenip tükürükle karıştırıldıktan sonra yutulur ve mideye girer. Mide, yiyeceği geçici olarak depolar ve onu hidroklorik asit ve diğer sindirim enzimlerini içeren mide sıvılarıyla karıştırır. Midedeki asidik ortam tükürük amilaz aktivitesini durdurur ve denatüre olur.
3. Pankreas Amilaz :Artık kısmen sindirilmiş ve asidik olan mide içeriği ince bağırsağa girdiğinde, pankreastan birçok sindirim enzimi salınır. Bu enzimler arasında nişasta sindiriminden sorumlu birincil enzim olan pankreatik amilaz bulunmaktadır. Pankreatik amilaz, dekstrinleri ve maltozu (tükürük amilaz aktivitesinin ürünleri) daha küçük şekerlere, özellikle de maltoz ve glikoza parçalar.
4. Emilim :Nişasta sindiriminin ürünleri, özellikle glikoz, ince bağırsak yoluyla kan dolaşımına emilir. Glikoz vücuttaki çeşitli hücreler için enerji kaynağı görevi görür.
5. İnce Bağırsak Enzimleri :İnce bağırsak, pankreatik amilazın yanı sıra, nişasta sindiriminde rol oynayan glukoamilaz, maltaz ve sükraz gibi diğer enzimleri de üretir. Bu enzimler ayrıca dekstrinleri ve maltozu glikoza ve diğer basit şekerlere parçalar.
Nişastanın glikoza tam sindirimi, vücudun karbonhidrat açısından zengin gıdalarda depolanan enerjiyi verimli bir şekilde kullanmasını sağlar. Nişasta tamamen sindirilmezse kalın bağırsağa ulaşabilir ve bakteriler tarafından fermente edilebilir, bu da potansiyel olarak şişkinlik, gaz ve rahatsızlık gibi gastrointestinal semptomlara neden olabilir.