Maraton koşucuları öncelikle Tip I kas lifleri olarak da bilinen yavaş kasılan kas liflerini kullanır. Bu kas lifleri, uzun süreler boyunca sürekli kuvvet üretme yetenekleri nedeniyle maraton gibi dayanıklılık aktiviteleri için çok uygundur. Yavaş kasılan lifler, yağ asitleri ve karbonhidratların aerobik metabolizması yoluyla enerji üreten yüksek konsantrasyonda mitokondriye sahiptir. Yorulmaya dayanıklıdırlar ve uzun mesafeler boyunca istikrarlı bir tempoyu koruyabilirler, bu da onları maraton koşusunun dayanıklılık talepleri için ideal kılar.
Hızlı kasılan kas lifleri veya Tip II kas lifleri, kısa, patlayıcı aktivite patlamaları için daha uygundur. Hızla kuvvet üretirler ancak daha kolay yorulurlar. Maraton koşucuları, ilk hızlanma veya sprint bitişi sırasında hızlı kasılan lifleri daha az kullanabilirler, ancak bir maratonu tamamlamak için gereken sürekli çabadan birincil olarak sorumlu değildirler.