Sinir sisteminin temel birimleri olan nöronlar, embriyonik gelişim sırasında nörojenez süreci yoluyla üretilir. Bu dönemden sonra nöronlar normal şartlarda genellikle daha fazla bölünmezler. Duyusal algıyı, düşünce süreçlerini ve motor aktiviteleri koordine etmek için elektrik sinyalleri gönderip alarak bireyin tüm ömrü boyunca hayatta kalabilir ve işlev görebilirler. Ancak beynin hipokampus gibi belirli bölgeleri, yaşam boyunca sınırlı bir nörojenez kapasitesini koruyabilir.
İskelet, kalp ve düz kasların kasılma dokusunu oluşturan kas hücreleri de olgunlaştıktan sonra bölünme yeteneklerini kaybederler. Miyofiberler olarak da bilinen iskelet kası hücreleri, gelişim sırasında birden fazla öncü hücrenin füzyonuyla oluşur. Bu kas lifleri oluştuktan sonra daha fazla bölünmezler ve yalnızca mevcut kas liflerinin yakınında bulunan özel kök hücreler olan uydu hücrelerinin aktivasyonu yoluyla onarım veya yenilenme geçirebilirler.
Nöronlar ve kas hücrelerinin aksine, vücuttaki kök hücreler, epitel hücreleri ve karaciğer hücreleri gibi diğer bazı hücre türleri, yaşam boyunca bölünme ve yenilenme yeteneklerini korur. Bu sürekli hücre bölünmesi doku onarımı, büyümesi ve homeostazinin sürdürülmesi için gereklidir.
Sinir ve kas hücrelerinin sınırlı bölünme kapasitesi, onların benzersiz özelliklerine ve işlevlerine katkıda bulunur. Nöronlar, bilgi işleme için çok önemli olan uzun ve karmaşık ağları korur ve kas hücreleri, çeşitli vücut hareketleri için sürekli kasılma kuvveti sağlar. Bunların stabilitesi ve uzun ömürlülüğü, sinir sisteminin ve kas sisteminin yaşam boyunca düzgün çalışması için kritik öneme sahiptir.