Koşmak zorlu bir spordur ve vücut, iyileşmek ve uyum sağlamak için koşular arasında yeterli dinlenme gerektirir. Baldır kaslarındaki koşu sırasında ve sonrasında meydana gelen ağrı, çoğu fazla egzersizle ilgili herhangi bir sayıda yaralanmaya işaret edebilir. PhysioRoom.com'a göre, koşma sırasındaki ve sonrasında buzağı kası, kas gerginliği, shin splints veya kompartman sendromu, sıklıkla shin splints ile karıştırılan bir durum olduğunu gösterir.
Muscle Strain
ve çalıştıktan sonra baldır kası gerginliğini gösterebilir. Bu yaralanma baldır kasında esneklik eksikliği, uygun olmayan bir ısınma veya çok fazla kilometre olması ve koşu aralarında yeterli dinlenme olmamasından kaynaklanabilir. Baldır kası suşları tipik olarak dinlenme, buz ve ısı tedavisi ile iyileşir. Baldır kaslarınızdaki ağrı tamamen azalıncaya kadar koşuya ara verin.
Kompartman Sendromu
Kompartman sendromu genellikle yüksek kilometreli koşucularda olur. Bu durum baldırdaki kaslar, sinirler ve kan damarları, eğitim adaptasyonu nedeniyle alt bacaktaki kompartmanların sınırlarının ötesine genişlediğinde meydana gelir. Kompartman sendromunun ana semptomu, koşunuza yaklaşık 20 dakika süren baldır kaslarındaki kramplı bir ağrı tipini içerir. Kompartman sendromu ağrısının istirahat ile azalmasına rağmen, bu durum genellikle iyileşmek için ameliyat gerektirir.
Shin Splints
Shin splintleri, koşu sırasında ve sonrasında baldır kası ağrısının ortak bir nedenini temsil eder. “Spor Yaralanma El Kitapları” nın yazarı Dr. Allan M. Levy’ye göre, sert yüzeylerde tekrar tekrar çalıştırılma stresi, incin kemiğindeki kas liflerinin kopmasına neden olduğu zaman shin splinti meydana gelir. Aşırı durumlarda, shin splintleri shin kemiğinde stres kırıklarına neden olabilir. Shin atelleri tipik olarak kemer destekleri, uygun bir ısınma ve çim, kir veya kum gibi daha yumuşak bir çalışma yüzeyine geçilmesiyle azalır.
Önleme
Çoğu durumda, koşuculardaki baldır kası yaralanmaları Aşamalı aşırı yüklenme kuralına bağlı kalarak önlenebilir. Egzersiz fizyologları Ross Tucker ve Jonathan Dugas, bu eğitim ilkesini “vücudunuzdaki stresi çok artan bir şekilde artırmak, böylece gerekli fizyolojik ve diğer uyarlamaları yaparak her zaman strese ayak uydurabilmek” olarak nitelendiriyor. örneğin, yüzde 10'u geçmemelidir.