Amerikan kültürünün yalan söyleme bilinci filmlerde, müzikte ve günlük yaşamda var. Gazeteler neredeyse her gün politika, ekonomi ve ticarette yalan söyleme konularını bildirmektedir. Herkes gerçekten zevk almayan bir yemeği iltifat etmek gibi küçük bir beyaz yalanla tanışır. Oysa zorunlu yalan söyleme toplumda iyi anlaşılmamıştır. Bu durum birçok farklı durumdan evrimleşebilir.
Tanım
1988 tarihli bir makalede, bugün Amerikan araştırmacıları, Amerikan Psikiyatri Dergisi, Charles Ford, Bryan King, MD ve Marc Hollender, MD, bu fenomeni ayrıntılı olarak tartışıyor. Patolojik bir yalancının tanımını, “toplam kişiliğin bir hastalığının neden olduğu semptomları gösteren…… belki de kolayca doğrulanabilen ve hangi gerçeklerin açık bir amaca hizmet etmeyeceği meseleleri hakkında haksızlık söyleme eğiliminde olan biri olarak belirtiyorlar. Bireyin kişiliğinde veya kendisini bulduğu durumda. ”
Gelişimsel Öneme
Dr. Ford'a ve meslektaşlarına göre yalan söylemek, özerklik gelişiminin ve gençlerin ayrılmasının önemli bir parçasıdır Ebeveynlerinden çocuklar. Ebeveynlerinden ayrı olarak kendi düşünce kalıplarını keşfederler. Gençler yetişkinlikteki gelişimlerini keşfederken, gerileme ebeveynlerinden ayrılma korkusundan kaynaklanabilir ve yalan söyleme, gençlerin gitmelerine olanak tanıyan araçları kolaylaştırmasına yardımcı olabilir. Ebeveynlerini çoğunlukla düşman olarak görürler. Bunların kontrolü ve özerkliği ezici bir biçimde arzulanan kişiler, bağımsızlıklarını korumak için yalan söyleyebilirler.
Sosyal Çevre
Sosyal ortamlar patolojik yalanın gelişiminde önemli bir rol oynayabilir. Ford ve meslektaşları, ebeveynlerin çocuğun yalanlarına nasıl tepki vereceğini yalan söylemeyi teşvik edebilir ya da caydırabilirler. Yalanlar, ağır cezaların aksine olumlu bir düzeltici nitelikte ele alındığında, “bu şekilde oluşturulan desenler yaşam boyunca devam edebilir.” Çocuğun diğer insanların yalanlarına maruz kalması da aynı derecede önemlidir. Tutulmayan sözler, çocuğa söylenen yalanlar, ev sırları ve ikiyüzlülük çocuğun yalan söylemeye zorlanmasına neden olabilir.
Travmatik Olaylar
Duygusal ya da fiziksel olarak küfürlü ev durumları yalan söylemeye neden olabilir. Bazı çocuklar, Ford'a, yalan söylemeyi travmatik olaylarla başa çıkmak için bir savunma mekanizması olarak kullanabileceğini söylüyor. Bu, gerçekte ne olduğunun farkındalığını değiştirmek için acı verici olabilecek bilgileri özümsemenin bir yolu olabilir. Bu yalanların çoğu, bir zamanlar başkalarının inandığı için “gerçek” olabileceğine inanılıyor.
Güç
İktidar beklentisi, bireyleri aşırı uçlara götürebilir. Bu insanlar güçlerini korumak veya başkalarını kontrol etmek için yalan söylemeye başvurabilirler. Güç kaybettiklerinde daha fazla yalan söyleyebilirler. Yalan söylemekten güç ve başarı elde ettikleri zaman, pekiştirilir. Yalan, bu kişinin kendi itibarını artırmak için başkalarını inkar etmesinde yararlı bir araç haline gelir. Bazı insanlar, özgüvenlerini destekleme girişimi olarak zorunlu olarak yalan söyleyebilir. Kendileri hakkında daha iyi hissetmek için gerçeklikler yaratabilir veya başkaları için başarılı bir imaj yaratabilirler.
Kişilik Bozuklukları
Kişilik bozukluğu olan insanlar zorunlu olarak yalan söyleyebilir. Bir kişilik bozukluğu, diğerleriyle ilgili zorluklardan ve sosyal durum ve çevrelerin hatalı algılanmasından oluşan zihinsel bir hastalıktır. Onlara göre düşünce kalıpları doğal görünüyor ve çatışma çıktığında başkalarını da suçluyorlar. Özellikle zorlayıcı yalan söylemeye yatkın, antisosyal kişilik bozukluğu olan kişilerdir. MayoClinic.com'a göre, bu bozukluğu olan kişilerin “doğru ya da yanlış olduğuna hiç saygısı yoktur”. Bu birey polisle, uyuşturucu ya da alkol kötüye kullanımı sorunları ile tekrarlayan veya sosyal yaşamlarında zorluk çekebilir. Bu hastalığın ek özellikleri dürtüsellik, korkutma, manipülasyon, küfürlü davranış ve pişmanlık veya pişmanlık eksikliğidir. Kalıcı yalan söyleyebilecek diğer kişilik bozuklukları arasında histriyonik, narsisistik, sınır çizgisi ve zorlayıcı sayılabilir.
, , ] ]