1. Paralel Hizalama :
- Yapraklanma genellikle bölgesel metamorfizma veya deformasyon sırasında maksimum basınç geriliminin (σ1) yönüne paralel olarak yönlendirilir.
- Yassı mineraller, kısalmaya uyum sağlamak ve gerinim enerjisini en aza indirmek için en az basınç gerilimine (σ3) dik olarak hizalanma eğilimindedir.
2. Kayma Gerilimi :
- Fay zonları veya makaslama bantları gibi yoğun makaslamanın olduğu bölgelerde yapraklanma, makaslama düzlemlerine paralel olarak oluşabilir.
- Kesme kuvvetleri, minerallerin kayma düzlemine paralel olarak dönmesine ve hizalanmasına neden olur, bu da belirgin bir yapraklanmaya neden olur.
3. Akış Hizalaması :
- Bazı durumlarda yapraklanma, magmatik müdahaleler sırasında magma akışı veya yüksek sıcaklık deformasyonu sırasında sünek akış gibi akışla ilgili işlemler nedeniyle gelişebilir.
- Mineraller akış yönüne paralel olarak hizalanarak akış düzenini yansıtan bir yapraklanma meydana gelir.
4. Aktarım ve Yeniden Etkinleştirme :
- Yapraklanma ayrıca daha sonraki deformasyon olayları veya sıvı akışıyla da değiştirilebilir, bu da önceden var olan yapraklanmaların yeniden konumlandırılmasına ve yeniden etkinleştirilmesine yol açar.
- Yeni yapraklanma, eski yapraklanmanın üzerine baskı yapabilir veya değişen stres koşullarını yansıtacak şekilde eski yapraklanmaya belirli bir açıyla yönlenmiş olabilir.
Jeologlar, kayalardaki yapraklanmanın yönünü inceleyerek, bunların oluşumu sırasında etkili olan stres alanlarının doğasını, yoğunluğunu ve yönünü anlayabilirler. Bu bilgi, bir bölgenin tektonik tarihini ve deformasyon kalıplarını ortaya çıkarmada çok önemli bir rol oynuyor.