1. Uzunluk:İnce bağırsak nispeten uzun olup yetişkin bir insanda 6-7 metre civarındadır. Bu uzatılmış uzunluk, besinlerin emilmesi için daha geniş bir yüzey alanı sağlar.
2. Villi:İnce bağırsağın iç astarı villus adı verilen minik parmak benzeri çıkıntılarla kaplıdır. Bu villuslar yoğun bir şekilde paketlenmiştir ve ince bağırsağın yüzey alanını birkaç kat artırarak daha verimli emilim sağlar.
3. Mikrovillus:Her villus, mikrovillus olarak bilinen daha da küçük çıkıntılarla daha da kaplanmıştır. Mikrovilli, bir glikoprotein kompleksi olan glikokaliksten oluşan fırça kenarlarıyla kaplıdır. Fırça kenarı, karbonhidratları, proteinleri ve yağları parçalamaya yardımcı olan çok sayıda enzim içerir.
4. Lieberkühn Kriptaları:Villusların arasında Lieberkühn kriptaları adı verilen küçük çöküntüler bulunur. Bu kriptalar, villuslardan dökülenlerin yerine sürekli olarak yeni hücreler üreten kök hücreleri içerir. Bu sürekli yenileme, ince bağırsağın her zaman taze ve işlevsel emici hücrelerle donatılmasını sağlar.
5. Kadeh hücreleri:İnce bağırsak boyunca dağılmış, mukus salgılayan kadeh hücreleridir. Mukus bağırsak astarının yağlanmasına ve sindirim enzimlerinden korunmasına yardımcı olur.
6. Dairesel kıvrımlar (plicae sirküler):İnce bağırsağın iç duvarı da dairesel kıvrımlarla kaplıdır. Bu kıvrımlar bağırsağın iç yüzey alanını daha da arttırır ve gıdanın sindirim sularıyla karışmasını artırır.
7. Kan temini:İnce bağırsak, emici hücrelere oksijen ve besin sağlayan geniş bir kan damarları ağına sahiptir. Emilen besinler bu kan damarları aracılığıyla vücudun geri kalanına verimli bir şekilde taşınır.
8. Lenfatik sistem:İnce bağırsakta ayrıca lipitlerin (yağların) ve yağda çözünen vitaminlerin emiliminde ve taşınmasında hayati bir rol oynayan lenfatik damarlar da bulunur.
Bu yapısal adaptasyonlar toplu olarak ince bağırsağın yüzey alanını arttırır, sindirilmiş besinlerle temas için daha geniş bir yüzey sağlar ve bunların verimli emilimini kolaylaştırır.