1. Besleme :Besinlerin ağza alınıp çiğnendiği başlangıç aşamasıdır. Çiğneme, yiyeceğin daha küçük parçalara ayrılmasına yardımcı olur ve sindirim enzimleriyle daha iyi temas için yüzey alanını artırır.
2. Mekanik Sindirim :Ağızda dişler, çiğneme yoluyla yiyecekleri mekanik olarak daha küçük parçacıklara ayırır. Bu işleme, yiyeceğin tükürükle karışmasını sağlayan dil yardımcı olur.
3. Tükürük Amilaz :Tükürük bezleri tarafından üretilen tükürük, tükürük amilazı adı verilen bir enzim içerir. Bu enzim, karmaşık karbonhidratları maltoz gibi daha basit şekerlere parçalayarak karbonhidratların kimyasal sindirimini başlatır.
4. Yemek borusu :Çiğnedikten sonra yiyecek yutulur ve ağzı mideye bağlayan kaslı bir tüp olan yemek borusundan aşağı doğru hareket eder. Yemek borusu kaslarının peristaltik kasılmaları yiyeceği aşağı doğru iter.
5. Mide Aşaması :Yiyecek mideye ulaştığında sindirimin mide aşaması başlar. Mide, hidroklorik asit ve pepsin enzimi de dahil olmak üzere mide sularını salgılar. Hidroklorik asit, mikroorganizmaları öldüren ve proteinlerin denatürasyonuna yardımcı olan asidik bir ortam oluşturur. Pepsin, proteinleri daha küçük peptitlere parçalayarak kimyasal sindirime başlar.
6. Çalkalama ve Karıştırma :Mide kasları kasılır ve gevşer, yiyecekleri çalkalayıp mide sularına karıştırır. Bu işlem, gıda parçacıklarını daha da parçalıyor ve bunları enzimlerle iyice karıştırıyor.
7. Pankreas Aşaması :Yiyecek mideyi terk edip ince bağırsağa girdiğinde sindirimin pankreas aşaması başlar. Pankreas, pankreatik amilaz, lipazlar ve proteazlar dahil olmak üzere çeşitli enzimler içeren pankreas suyunu salgılar. Pankreas amilazı ayrıca karbonhidratları parçalarken, lipazlar yağları yağ asitlerine ve gliserole parçalar. Tripsin ve kimotripsin gibi proteazlar proteinlerin sindirimini sürdürür.
8. Safra :Karaciğer safra kesesinde depolanan safrayı üretir. Safra, yağların sindirimine ve emilimine yardımcı olur. Yağları emülsifiye ederek lipazların daha kolay etki edebileceği daha küçük damlacıklara böler.
9. İnce Bağırsak :İnce bağırsak besin emiliminin birincil bölgesidir. Pankreas ve bağırsak zarı tarafından üretilenler de dahil olmak üzere çeşitli sindirim enzimleri, karbonhidratları, proteinleri ve yağları emilebilir moleküllere ayırır. İnce bağırsağın iç duvarlarında villus adı verilen, emilim için yüzey alanını artıran küçük parmak benzeri çıkıntılar bulunur.
10. Emilim :Besinler basit moleküllere bölündükten sonra villuslar yoluyla emilerek kan dolaşımına karışır. Karbonhidratlar glikoz olarak, proteinler amino asitler olarak, yağlar ise yağ asitleri ve gliserol olarak emilir.
11. Kalın Bağırsak (Kolon) :Sindirilmeyen madde ve su ince bağırsaktan kalın bağırsağa geçer. Kolondaki faydalı bakteriler bazı sindirilmeyen karbonhidratları fermente ederek gaz ve atık ürünler üretir. Geriye kalan atıklardan su emilir ve sonunda atıklar dışkı olarak vücuttan atılır.
12. Yerleştirme :Sindirimin son aşaması, katı atık ürünlerinin rektum ve anüs yoluyla vücuttan atıldığı egestasyondur.
Sindirim süreci boyunca, gastrin, kolesistokinin (CCK) ve insülin dahil olmak üzere çeşitli hormonlar, sindirim sularının salgılanmasını düzenlemeye ve gıdanın sindirim sistemi boyunca hareketini kontrol etmeye yardımcı olur.
Sindirimin spesifik ayrıntılarının, tüketilen gıdanın türüne, diyet faktörlerine ve sindirim sistemindeki bireysel farklılıklara bağlı olarak biraz değişebileceğini unutmamak önemlidir.