1. Besleme: Yiyecek ve içeceklerin ağız yoluyla vücuda alınması işlemi.
2. Sindirim: Bu, karmaşık gıda maddelerinin vücut tarafından emilebilecek daha basit bileşenlere parçalanmasını içerir. Sindirim ağızda tükürük enzimlerinin etkisiyle başlar, mide ve ince bağırsakta sırasıyla mide enzimleri ve pankreas enzimlerinin etkisiyle devam eder.
3. Soğurma: Sindirim sonucu oluşan besinler, ince bağırsağın duvarları yoluyla kan dolaşımına emilir. Villus ve mikrovilli gibi çeşitli özel yapılar emilim için yüzey alanını maksimuma çıkarır.
4. Asimilasyon: Emilen besinler vücutta taşınır ve hücreler tarafından enerji, yapı taşları ve diğer metabolik süreçler için kullanılır.
5. Boşaltım: Sindirilmemiş gıda bileşenleri ve atık ürünler dışkılama yoluyla vücuttan atılır. Bu süreç, dışkıların kolon ve rektumdan oluşumunu ve geçişini içerir.
6. Salgı: GI sistemi, sindirimi ve emilimi kolaylaştırmak için çeşitli sindirim enzimleri, hormonlar ve mukus salgılar. Bu salgılar yiyeceklerin parçalanmasına, sindirim sisteminin yağlanmasına ve sindirim süreçlerinin düzenlenmesine yardımcı olur.
7. Hareketlilik: GI sistemi, peristalsis ve segmental kasılmalar adı verilen koordineli kas hareketlerine maruz kalır. Bu hareketler, yiyecek ve atıkları sindirim sistemi boyunca iterek uygun karıştırmayı, sindirimi ve eliminasyonu sağlar.
8. Bağışıklık fonksiyonu: GI sistemi vücudun bağışıklık savunmasında hayati bir rol oynar. Zararlı mikroorganizmalara ve diğer antijenlere karşı korunmaya yardımcı olan, bağırsakla ilişkili lenfoid doku (GALT) olarak bilinen özel bağışıklık hücreleri ve dokuları içerir.
9. Bağırsak mikrobiyotası: GI sistemi, topluca bağırsak mikrobiyotası olarak adlandırılan trilyonlarca faydalı mikroorganizmaya ev sahipliği yapar. Bu mikroplar sindirime, besin üretimine, bağışıklık düzenlemesine ve genel sağlığa katkıda bulunur.
GI sistemi, mikrobiyal sakinleriyle dinamik bir dengeyi korurken, gıdayı işlemek, temel besin maddelerini çıkarmak ve atık ürünleri ortadan kaldırmak için karmaşık ve entegre bir şekilde çalışır.