1. Peristalsisin Başlatılması: Yutma, peristalsis olarak bilinen bir dizi kas kasılmasını tetikler. Bu istemsiz kas hareketleri, yiyecekleri ağzı mideye bağlayan yemek borusundan mideye doğru iter. Peristalsis, yiyeceği sindirim sistemi boyunca ileri doğru iten dalga benzeri bir hareket yaratır.
2. Tükürük ile Karıştırma: Çiğneme ve yutma işlemi sırasında besinler ağızdaki tükürük bezlerinin ürettiği tükürük ile karışır. Tükürük, karbonhidratların kimyasal parçalanmasını başlatan amilaz gibi enzimler içerir. Amilaz, nişastaları daha basit şekerlere parçalayarak karbonhidrat sindirim sürecini başlatır.
3. Gastroözofageal Sfinkter Gevşetmesi: Yiyecek yutulduğunda, yemek borusu ile midenin birleştiği yerde bulunan kaslı bir kapak olan gastroözofageal sfinkter (GES) gevşer. Bu, yiyeceğin geçmesine ve mideye girmesine izin verir.
4. Mide Asidi Aktivasyonu: Midede yiyeceğin varlığı, mide asidinin ve diğer sindirim enzimlerinin salınmasını tetikler. Midenin asidik ortamı, proteinlerin denatüre olmasına yardımcı olarak onları enzimatik sindirime daha duyarlı hale getirir.
5. Daha Fazla Mekanik Arıza: Mide kasları kasılır ve gevşer, yiyecekleri çalkalar ve mide sıvılarıyla karıştırır. Bu mekanik hareket, gıda parçacıklarını daha küçük parçalara bölerek, etkili enzim etkileşimi için yüzey alanlarını arttırır.
6. Kime Oluşumu: Midede meydana gelen mekanik ve kimyasal olaylar sonucunda besinler, kimus adı verilen yarı sıvı bir maddeye dönüşür. Kimus kısmen sindirilmiş yiyecek parçacıkları, mide suları ve mukustan oluşur.
7. İnce Bağırsaklara Geçiş: Besin midede yeterince parçalandıktan sonra pilorik kapaktan geçerek ince bağırsağa geçer. Burada kimus ayrıca enzimatik sindirime ve besin emilimine tabi tutulur.
Bu nedenle yutma, yalnızca gıdanın sindirim sistemine geçişini başlatmakla kalmayıp, aynı zamanda tükettiğimiz gıdalardaki besinlerin uygun şekilde parçalanması ve emilmesi için gerekli olan çeşitli biyokimyasal süreçleri de harekete geçiren hayati bir süreçtir.