Mantarlar heterotrofik organizmalardır, yani organik bileşiklerini diğer organizmalardan elde etmeleri gerekir. Sindirim enzimlerini çevrelerine salgılarlar ve daha sonra ortaya çıkan daha küçük molekülleri emerler. Bu tür sindirime dış sindirim denir.
Mantarların sindirim süreci, çürüyen bitki ve hayvanlar gibi organik maddelerin veya diğer organizmaların hifleri tarafından emilmesiyle başlar. Hifler, karmaşık organik maddeleri daha sonra mantar tarafından emilebilecek daha basit moleküllere parçalayan enzimler salgılar.
Besinler hifler tarafından emildikten sonra mantar miselyumu boyunca taşınırlar. Miselyum, mantarın gövdesini oluşturan bir hif ağıdır. Besinler daha sonra mantar tarafından büyüme ve üreme için kullanılır.
İnsanlarda Sindirim
İnsanlar da heterotrofik organizmalardır, ancak yiyecekleri parçalamak için iç sindirimi kullanırlar. İç sindirim, besinlerin vücuda alınmasını ve daha sonra vücutta parçalanmasını içerir.
İnsanın sindirim süreci ağızla başlar. Dişler yiyecekleri daha küçük parçalara ayırır ve tükürük karbonhidratları parçalamaya başlar. Yiyecek daha sonra yemek borusundan aşağıya ve mideye doğru ilerler.
Mide, yiyecekleri daha da parçalayan mide sularını salgılar. Besinler daha sonra ince bağırsağa aktarılır ve burada pankreastan gelen enzimler ve karaciğerden gelen safra tarafından daha da parçalanır. İnce bağırsak aynı zamanda besinlerdeki besin maddelerini de emer.
Sindirilmeyen besin daha sonra kalın bağırsağa geçer, burada su emilir ve kalan atıklar vücuttan atılır.
Mantarlarda ve İnsanlarda Sindirimin Karşılaştırılması
Mantarlarda ve insanlarda sindirim arasındaki temel fark, sindirim sürecinin yeridir. Mantarlar dış sindirimi kullanırken insanlar iç sindirimi kullanır.
Dış sindirim mantarlar için daha verimlidir çünkü mantarın daha geniş çeşitlilikteki kaynaklardan besinleri emmesine olanak tanır. İç sindirim insanlar için daha verimlidir çünkü vücudun sindirim hızını kontrol etmesine ve yiyeceklerden daha fazla besin emmesine olanak tanır.