Uzun kemikler:Uzun kemiklerin çoğunun gövdesi (diyafizi) doğumda kemikleşmiştir. Ancak bu kemiklerin uçları (epifizleri) kıkırdak halinde kalır.
Yassı kemikler:Kafatasının yassı kemikleri (kafatası kemikleri), kemikleşmenin tam olmadığı fontanel adı verilen bazı alanlar dışında, doğumda büyük ölçüde kemikleşmiştir. Sternum ve pelvis kemikleri (kalça kemiği) de çoğunlukla doğumda kemikleşmiştir.
Kısa kemikler:El bileğinin (karpal kemikler) ve ayak bileğinin (tarsal kemikler) kısa kemikleri doğumda kısmen kemikleşmiştir, bazıları hala kıkırdak halindedir.
Düzensiz kemikler:Omurga ve yüz kemikleri gibi düzensiz kemikler doğumda büyük ölçüde kemikleşmiştir, ancak bazı bölgelerde hala kıkırdak kısımları bulunabilir.
Kemikleşme sürecinin doğumdan sonra da devam ettiğini, kemiklerin kalan kıkırdak kısımlarının çocuk büyüdükçe yavaş yavaş kemikleştiğini belirtmekte fayda var. Bu süreç genetik, beslenme ve hormonal düzenleme gibi faktörlerden etkilenir.