1. Solunum:Solunum sırasında oksijen vücuda solunum sistemi yoluyla girer. Nefes aldığımızda diyafram kasılır ve kaburgalar arası kaslar göğüs kafesini yükselterek akciğerlerin genişlemesine neden olur. Bu genişleme plevral boşlukta negatif bir basınç oluşturarak havanın akciğerlere çekilmesini sağlar.
2. Akciğerlerde Difüzyon:Solunan hava, akciğerlerdeki küçük hava keseleri olan alveollere ulaşır. Oksijen molekülleri alveollerden onları çevreleyen kılcal damarlara yayılır. Bu difüzyon, alveollerde kılcal damarlara kıyasla daha yüksek oksijen konsantrasyonunun bulunması nedeniyle oluşur.
3. Kanda Oksijen Taşınması:Oksijen kılcal damarlara yayıldığında, kırmızı kan hücrelerinde bulunan bir protein olan hemoglobine bağlanır. Her hemoglobin molekülü dört oksijen molekülü taşıyabilir. Oksijen bakımından zengin kan daha sonra kalp tarafından pulmoner damarlar yoluyla sol atriyuma pompalanır.
4. Sistemik Dolaşım:Oksijenli kan, sol atriyumdan sol ventriküle akar ve sol ventriküle, onu vücudun en büyük arteri olan aorta pompalar. Aort, iskelet kasları da dahil olmak üzere çeşitli doku ve organlara oksijenli kan sağlayan daha küçük arterlere ayrılır.
5. Kaslarda Difüzyon:Kas kılcal damarlarında oksijen, kan plazmasından kas hücrelerini çevreleyen interstisyel sıvıya yayılır. Daha sonra kas hücresi zarından geçerek kas lifine yayılır ve burada enerji üretmek için hücresel solunuma uğrar.
Genel olarak süreç, nefes almayı, alveoller boyunca difüzyonu, hemoglobin tarafından kan dolaşımında taşınmayı ve daha sonra kas hücrelerine difüzyonu içerir, böylece enerji üretimi için kaslara oksijen verilmesini kolaylaştırır.