Tüm memeliler gibi tavşanlar da havadaki oksijeni solur ve karbondioksiti dışarı verir. Bunu göğüs boşluğunda bulunan akciğerleri aracılığıyla yaparlar. Akciğerler, oksijen ve karbondioksitin değiş tokuş edildiği, alveol adı verilen milyonlarca küçük hava keseciğinden oluşur.
Bir tavşan nefes aldığında, hava akciğerlerine burnundan veya ağzından girer. Daha sonra hava, burnu ve ağzı akciğerlere bağlayan bir tüp olan trakeadan aşağı doğru hareket eder. Trakea, akciğerlere giren bronş adı verilen iki küçük tüpe ayrılır. Bronşlar daha sonra alveollerde sonlanan bronşiyol adı verilen daha da küçük tüplere bölünür.
Hava alveollere ulaştığında, oksijen alveollerin ince duvarlarından kan dolaşımına yayılır. Aynı zamanda karbondioksit kan dolaşımından alveollere yayılır. Oksijen bakımından zengin kan daha sonra kalp tarafından vücudun geri kalanına pompalanırken karbondioksit bakımından zengin kan, nefesle dışarı atılmak üzere akciğerlere geri pompalanır.
2. Hücresel Solunum
Oksijen, hücrelerin gıdayı enerjiye dönüştürdüğü süreç olan hücresel solunum için gereklidir. Tavşanlar oksijen soluduğunda kan dolaşımı yoluyla hücrelerine taşınır. Hücreler daha sonra besin moleküllerini parçalamak ve enerji açığa çıkarmak için oksijeni kullanır.
Hücresel solunum yoluyla açığa çıkan enerji, tavşanlar tarafından aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli amaçlar için kullanılır:
- Hareketli
- Yemek
- İçmek
- Bakım
- Üreme
- Sıcak kalmak
3. Termoregülasyon
Tavşanlar ayrıca vücut sıcaklıklarını düzenlemek için gaz alışverişini kullanırlar. Tavşanlar çok sıcak olduğunda soluk soluğa kalırlar, bu da onların soğumasına yardımcı olur. Nefes nefese kalma, vücuttan ısıyı uzaklaştıran suyun akciğerlerden buharlaşma hızını artırır.
Tavşanlar çok üşüdüklerinde, ısıyı korumak için bir araya toplanırlar veya yer altına gömülürler. Ayrıca havayı hapsetmek ve yalıtım oluşturmak için kürklerini kabartabilirler.
4. Atık Bertarafı
Karbondioksit hücresel solunumun atık ürünüdür. Tavşanlar nefes verdiklerinde havaya karbondioksit salarlar. Bu, karbondioksitin vücuttan uzaklaştırılmasına ve kan pH seviyelerinin sabit kalmasına yardımcı olur.