Geleneksel Çin Tıbbı:
1. Ginseng (Panax ginseng): Genel bir tonik ve enerji yükseltici olarak kullanılır.
2. Goji meyveleri (Lycium barbarum): Ömrü uzattığı ve görme yeteneğini iyileştirdiğine inanılıyor.
3. Yeşil çay (Camellia sinensis): Antioksidan ve sağlığı geliştirici özellikleriyle bilinir.
Ayurveda Tıbbı (Hindistan):
1. Ashwagandha (Withania somnifera): Stres ve kaygıyı yönetmek için kullanılan bir adaptojen.
2. Tulsi (Ocimum tenuiflorum): Kutsal kabul edilir ve solunum sorunları da dahil olmak üzere çeşitli rahatsızlıklar için kullanılır.
3. Neem (Azadirachta indica): Antibakteriyel, antifungal ve antiinflamatuar özellikleriyle bilinir.
Kızılderili Tıbbı:
1. Ekinezya (Ekinezya türleri): Geleneksel olarak bağışıklık fonksiyonunu desteklemek ve soğuk algınlığı ve gribi tedavi etmek için kullanılır.
2. Adaçayı (Salvia spp.): Şifa, arınma ve tıbbi amaçlar için kullanılır.
3. Söğüt kabuğu (Salix spp.): Ağrı giderici ve antiinflamatuar etkileri olan doğal bir salisilik asit kaynağıdır.
Mısır Tıbbı:
1. Aloe vera (Aloe vera): Cildi iyileştirici ve yatıştırıcı özellikleriyle ünlüdür.
2. Soğan (Allium cepa): Tıbbi özelliklere sahip olduğuna inanılıyor ve sıklıkla diyetlere ve tıbbi ilaçlara dahil ediliyordu.
3. Nane (Mentha spp.): Eski Mısırlılar, sindirimi desteklemek de dahil olmak üzere çeşitli tıbbi amaçlar için nane yetiştiriyorlardı.
Yunan ve Roma Tıbbı:
1. Söğüt kabuğu (Salix spp.): Hipokrat (Yunan doktor) söğüt kabuğunun ağrıyı hafifletmek için kullanımını anlattı.
2. Haşhaş (Papaver spp.): Haşhaş tohumlarından elde edilen afyon, sakinleştirici ve ağrı kesici etkileriyle biliniyordu.
3. Sarımsak (Allium sativum): Romalılar tarafından enfeksiyonlara karşı ve genel refah için koruyucu bir ilaç olarak kullanılır.
Bunlar geçmişte kullanılan kültürel açıdan önemli şifalı bitkilerden sadece birkaç örnektir. Bu bitkiler ve faydalı özellikleri hakkındaki geleneksel bilgiler halen tanınmakta ve çağdaş tıp ve sağlık sistemlerine katkıda bulunmak amacıyla kullanılmaktadır.