Osteoporoz, kemiklerin zayıfladığı ve kırılmaya daha duyarlı hale geldiği zamansal israfın yaygın bir nedenidir. Vücudun yerine koyabileceğinden daha fazla kemik kütlesi kaybettiğinde ortaya çıkar ve kemik yoğunluğunda azalmaya neden olur. Bu durum genetik, yaşlanma, fiziksel aktivite eksikliği, yetersiz beslenme ve bazı tıbbi durumlar gibi çeşitli faktörlerden etkilenebilir.
Travma veya kemiklerin yaralanması nedeniyle geçici israf da meydana gelebilir. Özellikle uygun şekilde tedavi edilmeyen veya hizalanmayan kırıklar, zamanla kemik hasarına ve erozyona yol açabilir. Osteomyelit gibi kemikleri etkileyen enfeksiyonlar da kemik tahribatına neden olabilir ve zaman kaybına katkıda bulunabilir.
Kortikosteroidlerin veya kemoterapi ilaçlarının uzun süreli kullanımı gibi bazı ilaçların kemik sağlığı üzerinde olumsuz etkileri olabilir. Bu ilaçlar kalsiyum emilimini, kemik oluşumunu ve kemik metabolizmasını engelleyerek zaman kaybına neden olabilir.
Zamansal israfın yönetilmesi, altta yatan nedenin ele alınmasını ve daha fazla kemik kaybını ve kırıklarını önlemek için adımlar atmayı içerir. Tedaviler ilaçları, düzenli egzersiz ve dengeli beslenme gibi yaşam tarzı değişikliklerini ve kemik gücünü ve hareketliliğini iyileştirmeye yönelik fizik tedaviyi içerebilir.