Spesifik bir fobi, çok az veya hiç gerçek tehlike oluşturmayan belirli bir nesne veya duruma karşı yoğun, sürekli bir korku ile karakterize edilen bir anksiyete bozukluğudur. Korku, gerçek riskle karşılaştırıldığında aşırıdır ve günlük işleyişi engeller.
Spesifik fobiler en yaygın zihinsel bozukluklar arasında yer alır ve nüfusun %15'ini hayatlarının bir noktasında etkiler. Kadınlarda erkeklere göre daha yaygındır ve genellikle çocukluk veya ergenlik döneminde başlar.
Yaygın fobiler şunları içerir:
- Belirli hayvanlardan korkma (örneğin örümcekler, yılanlar, köpekler)
- Yükseklik korkusu (akrofobi)
- Kapalı alan korkusu (klostrofobi)
- Uçma korkusu (aerofobi)
- Kan veya yaralanma korkusu (hemofobi)
- Sosyal durumlardan korkma (sosyal fobi)
Belirtiler:
Spesifik bir fobinin ana belirtisi, korkulan nesne veya durumla karşı karşıya kalındığında yaşanan yoğun kaygı veya korkudur. Bu kaygıya aşağıdaki gibi fiziksel belirtiler eşlik edebilir:
- Artan kalp atış hızı
- Terleme
- Sallanıyor
- Nefes darlığı
- Bulantı
- Baş dönmesi
- Baş dönmesi
- Baygınlık hissi
- Duyarsızlaşma (kendinden kopmuş hissetme)
- Derealizasyon (çevreden kopuk hissetme)
Tedavi:
Spesifik fobilerin tedavisi tipik olarak psikoterapi (bilişsel-davranışçı terapi, maruz bırakma terapisi ve rahatlama teknikleri) ve ilaç tedavisinin bir kombinasyonunu içerir.