1. Temel veya Birincil Duygular:
- Sevinç:Mutluluk, zevk veya keyif duygusu.
- Öfke:Genellikle saldırganlığın eşlik ettiği güçlü bir hoşnutsuzluk veya rahatsızlık duygusu.
- Üzüntü:Keder, umutsuzluk veya mutsuzluk hissi.
- Korku:Algılanan bir tehdide veya tehlikeye verilen ve genellikle kaygıyla ilişkilendirilen bir yanıt.
- İğrenme:Hoş olmayan veya nahoş kabul edilen bir şeye karşı tiksinme veya tiksinme duygusu.
- Sürpriz:Beklenmedik bir olaya verilen ani, beklenmeyen tepki.
2. İkincil veya Sosyal Duygular:
- Aşk:Başka bir kişiye veya şeye karşı güçlü bir sevgi.
- Nefret:Başka bir kişiye veya şeye karşı güçlü bir tiksinti.
- Kıskançlık:Başka birinin başarısına, eşyalarına veya ilişkilerine karşı kızgınlık ve kıskançlık duygusu.
- Gurur:Kendini tatmin etme veya başarma duygusu.
- Utanç:Kişinin eylemleri veya algılanan kusurları nedeniyle utanç, suçluluk veya aşağılanma duygusu.
- Minnettarlık:Birinin nezaketi veya eylemleri için takdir ve minnettarlık duygusu.
3. Karmaşık Duygular:
- Kaygı:Belirsiz bir gelecek veya algılanan tehditle ilgili endişe veya huzursuzluk durumu.
- Depresyon:Sürekli bir üzüntü, umutsuzluk hissi ve eskiden neşe getiren faaliyetlere karşı ilgi kaybı.
- Pişmanlık:Geçmişteki bir eylem veya karardan dolayı duyulan pişmanlık veya hayal kırıklığı duygusu.
- Suçluluk:Yanlış veya ahlaka aykırı olduğu düşünülen bir şeyden dolayı sorumluluk veya pişmanlık duygusu.
- Memnuniyet:Kişinin hayatından veya durumundan tatmin olma ve tatmin olma durumu.
- Nostalji:Genellikle idealize edilen, geçmişe duyulan duygusal özlem.
Duyguların son derece incelikli ve birbiriyle bağlantılı olabileceğini belirtmekte fayda var. Yoğunluk, süre ve onları uyandıran spesifik tetikleyiciler açısından farklılık gösterebilirler. Ayrıca duygular kültürel, sosyal ve kişisel faktörlerden etkilenir; bu da ifade ve yorumlarının bireyler ve toplumlar arasında farklılık gösterebileceği anlamına gelir.