Geniz eti ve bademcikler: Adenoidler ve bademcikler boğazın arka kısmında bulunan lenfatik dokulardır. Çocuklarda nispeten büyüktürler ve hava akışını engelleyerek horlamaya neden olabilirler. Çocuklar büyüdükçe geniz eti ve bademcikler küçülür ve horlama olasılığı azalır.
Uyku düzenleri :Çocuklar yetişkinlere göre daha derin uyuma eğilimindedirler ve REM uykusunda daha fazla zaman geçirirler; bu da artan kas gevşemesi ve daha yüksek horlama olasılığıyla ilişkilidir. Yaşlandıkça uyku düzenimiz değişir ve REM uykusunda daha az zaman harcarız, bu da horlamanın azalmasına katkıda bulunabilir.
Alerjiler ve tıkanıklık :Çocuklar alerjiye ve soğuk algınlığına daha yatkındır; bu da burun tıkanıklığına neden olabilir ve horlamayı kötüleştirebilir.
Obezite :Obezite hem yetişkinlerde hem de çocuklarda horlama ve uyku apnesi için önemli bir risk faktörüdür. Aşırı kilolu veya obez çocukların boyun ve boğaz çevresinde hava akışını engelleyebilecek ve horlamaya neden olabilecek yumuşak dokulara sahip olma olasılığı daha yüksektir.
Bununla birlikte, çocuklarda horlamanın nadir olmadığını ve gündüz uykululuk, nefes almada sık sık duraklamalar (apne) veya davranış sorunları gibi diğer semptomların eşlik etmediği sürece genellikle endişe kaynağı olmadığını belirtmekte fayda var. Çocuğunuzun horlamasından endişeleniyorsanız, değerlendirme ve tavsiye için bir sağlık uzmanına danışmak her zaman iyi bir fikirdir.