Bağırsaklar: Fetal bir domuzun bağırsakları, yetişkin bir domuzun bağırsaklarına kıyasla nispeten daha kısa ve daha az gelişmiştir. Bunun nedeni, fetüsün besinleri plasenta yoluyla doğrudan anneden alması ve yiyecekleri kendi başına sindirip emmesi gerekmemesidir.
Mide: Fetal bir domuzun midesi de yetişkin bir domuzunkinden daha az gelişmiştir. Daha basit bir yapıya sahiptir ve çok fazla sindirim enzimi veya hidroklorik asit üretmez. Bunun nedeni, fetüsün katı gıdaları sindirmeye ihtiyaç duymaması ve bunun yerine anneden sıvı bir diyet almasıdır.
Karaciğer: Fetal bir domuzun karaciğeri, vücudun geri kalanına oranla yetişkin bir domuzun karaciğerinden daha büyüktür. Bunun nedeni karaciğerin, kırmızı kan hücrelerinin üretimi, atık ürünlerin parçalanması ve zararlı maddelerin detoksifikasyonu dahil olmak üzere fetüsteki birçok önemli fonksiyondan sorumlu olmasıdır.
Pankreas: Fetal bir domuzun pankreası da yetişkin bir domuzun pankreasından nispeten daha büyüktür. Bunun nedeni pankreasın karbonhidrat, protein ve yağların sindirimi için gerekli olan enzimleri üretmesidir. Bununla birlikte, fetüsün pankreası bu enzimleri yetişkin bir domuzunki kadar üretmez çünkü fetüsün katı yiyecekleri sindirmesine gerek yoktur.