1. Çiğneme:Sindirim süreci ağızda başlar. Yemeğinizi çiğnediğinizde onu daha küçük parçalara bölersiniz, böylece sindirim kanalında daha sonra enzimlerin çalışacağı yüzey alanı artar.
2. Yutma:Çiğnedikten sonra yemek borusundan mideye inen yiyeceği yutarsınız. Yemek borusu, peristalsis adı verilen ritmik kasılmalar yoluyla yiyecekleri ağızdan mideye taşıyan kaslı bir tüptür.
3. Mide asidi:Besin mideye ulaştığında mide asidiyle karşılaşır. Mide hidroklorik asit (HCl) ve pepsin adı verilen bir enzim üretir. HCl, gıdada bulunan çoğu bakteri ve mikroorganizmayı öldürür ve pepsinin çalışması için gerekli asidik bir ortam yaratır.
4. Pepsin:Pepsin, proteinleri daha küçük peptit parçalarına ayıran bir enzim olan bir proteazdır. Asidik ortamda en etkilidir. Pepsin midede protein sindirim sürecini başlatır.
5. Çalkalama:Mide kasları kasılır ve gevşer, yiyeceği çalkalayıp mide asidi ve pepsinle karıştırır. Bu mekanik hareket ayrıca gıdayı kimus adı verilen yarı sıvı bir maddeye böler.
6. Kimus oluşumu:Besinler midede karışıp kısmen sindirildikçe yavaş yavaş kimus adı verilen yarı sıvı bir karışıma dönüşür. Kimus kısmen sindirilmiş proteinler, yağlar, karbonhidratlar ve diğer besin bileşenlerini içerir.
7. İnce bağırsağa geçiş:Kimus yeterince karışıp kısmen parçalandıktan sonra pilor valfinden geçerek ince bağırsağa geçer. Pilorik kapakçık bir bekçi görevi görerek kimusun ince bağırsağa küçük miktarlarda geçmesine izin verir.
8. Daha fazla sindirim:İnce bağırsak, sindirimin çoğunun gerçekleştiği yerdir. Burada pankreastan gelen enzimler ve karaciğerden gelen safra, karbonhidratların, proteinlerin ve yağların vücut tarafından emilebilecek daha küçük bileşenlere parçalanmasına yardımcı olur.
Sindirimin sıralı bir süreç olduğunu ve her adımın, yediğimiz besinlerdeki besinlerin uygun şekilde parçalanması ve emilmesinde önemli bir rol oynadığını unutmamak önemlidir. Sindirim sürecindeki herhangi bir aksama veya düzensizlik, sindirim sorunlarına ve besin eksikliklerine yol açabilir.