Sağlık hizmetlerine sınırlı erişim :Yoksulluk çoğu zaman koruyucu ve tedavi edici sağlık hizmetlerine sınırlı erişim anlamına gelmektedir. Bu, hastalıkların tanısının, tedavisinin ve yönetiminin gecikmesine ve daha ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.
Kötü sanitasyon ve hijyen :Yoksulluk genellikle yetersiz sanitasyon ve hijyen uygulamalarıyla ilişkilidir; bu da ishal, kolera ve tifo gibi bulaşıcı hastalık riskini artırabilir.
Yetersiz beslenme :Besleyici gıdalara sınırlı erişim nedeniyle yetersiz beslenme, yetersiz beslenmeye yol açabilir, bu da bağışıklık sistemini zayıflatır ve enfeksiyonlara ve kronik koşullara duyarlılığı artırır.
Stres :Yoksullukla ilişkili kronik stres, fiziksel ve zihinsel sağlığı olumsuz etkileyerek bireyleri hastalıklara karşı daha savunmasız hale getirebilir.
Aşırı kalabalık yaşam koşulları :Yoksulluk çeken bölgelerde sıklıkla görülen aşırı kalabalık, bulaşıcı hastalıkların yayılmasına katkıda bulunabilir.
Çevresel faktörler :Yoksul topluluklarda kötü hava kalitesi, güvensiz su kaynakları ve tehlikeli maddelere maruz kalma sağlık sorunlarına katkıda bulunabilir.
Eğitim ve farkındalık eksikliği :Sağlık ve hijyen uygulamalarına ilişkin sınırlı eğitim ve farkındalık, önleyici davranışları ve hastalıkların erken teşhisini engelleyebilir.
Sosyal izolasyon ve ayrımcılık :Yoksul bireylerin yaşadığı sosyal izolasyon ve ayrımcılık, ruh sağlığını ve genel refahı olumsuz yönde etkileyebilir.
Mali kaynak eksikliği :Yoksulluk, bireylerin besleyici gıdalara, ilaçlara, sağlık tesislerine ulaşıma ve sağlık için gerekli diğer kaynaklara ulaşma kabiliyetini sınırlayabilir.
Yoksulluğa katkıda bulunan temel sosyal, ekonomik ve çevresel faktörlerin ele alınması, yoksul bireylerin sağlık ve refahının iyileştirilmesi ve sağlık eşitsizliklerinin azaltılması açısından hayati öneme sahiptir.