* 1930'larda otizm yaygın olarak tanınan bir hastalık değildi. İlk kez 1943'te Leo Kanner tarafından "erken çocukluk otizmi" olarak tanımlandı.
* Günümüzde otizm tanısı çok daha sık konulmaktadır. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri (CDC), Amerika Birleşik Devletleri'ndeki 54 çocuktan 1'inin otizm spektrum bozukluğu (ASD) olduğunu tahmin ediyor.
* Otizm tanısı koyma kriterleri de zamanla değişti. 1930'larda otizm tanısı, çocuğun sosyal ve duygusal zorluklarına dayanarak konulmuştu. Günümüzde otizm tanısı üçlü semptomlara göre konuluyor:sosyal zorluklar, iletişim zorlukları ve tekrarlayan davranışlar.
Tedavi
* 1930'lu yıllarda otizmin spesifik bir tedavisi yoktu. Otizmli çocuklar çoğunlukla kurumlara ya da özel okullara gönderiliyordu.
* Günümüzde otizm için erken müdahale, özel eğitim ve davranış terapisi gibi çok sayıda farklı tedavi yöntemi bulunmaktadır.
* Otizm tedavisinin amacı, otizmli çocukların bağımsız ve üretken bir yaşam sürmek için ihtiyaç duydukları becerileri öğrenmelerine yardımcı olmaktır.
Prognoz
* 1930'larda otizmli çocukların prognozu kötüydü. Otizmli çocukların çoğu hayatlarının geri kalanını kurumlarda geçirdi.
* Günümüzde otizmli çocukların prognozu çok daha iyi. Erken müdahale ve tedaviyle otizmli birçok çocuk, bağımsız ve üretken bir yaşam sürmek için ihtiyaç duydukları becerileri öğrenebilir.
Araştırma
* 1930'lu yıllarda otizm üzerine çok az araştırma vardı.
* Günümüzde otizm üzerine önemli miktarda araştırma yapılıyor. Bu araştırma otizmin nedenlerini daha iyi anlamamıza ve daha etkili tedaviler geliştirmemize yardımcı oluyor.
Farkındalık
* 1930'larda otizm nadir görülen ve yeterince anlaşılmayan bir rahatsızlıktı.
* Otizm günümüzde milyonlarca insanı etkileyen bilinen bir hastalıktır. Otizm farkındalığı, bozuklukla ilgili damgalanmanın azaltılmasına ve tanı ve tedaviye erişimin artmasına yardımcı oldu.
Otizm 1930'lardan bu yana önemli ölçüde değişti. Günümüzde otizm daha yaygın olarak tanınıyor ve teşhis ediliyor, daha etkili tedaviler mevcut ve otizmli çocukların prognozu çok daha iyi. Otizm farkındalığı aynı zamanda bozuklukla ilgili damgalanmanın azaltılmasına ve tanı ve tedaviye erişimin artmasına da yardımcı oldu.