1. Bilgelik Dişleri (Üçüncü Azı Dişleri): Yirmilik dişleri, insanlarda genellikle 17 ila 25 yaşları arasında çıkan son azı dişleridir. Bunlar, daha büyük çeneleri olan ve daha çok bitki bazlı beslenen atalarımızın kalıntılarıdır. Modern insanlarda, yirmi yaş dişleri sıklıkla gömülü veya yanlış hizalanmış olarak büyür, bu da ağrıya neden olur ve çekilmeyi gerektirir.
2. Kuyruk kemiği (Koksiks): Kuyruk kemiği omurganın sonunda bulunan küçük bir kemiktir. Bu, diğer birçok memelinin denge ve hareket için sahip olduğu kuyruğun bir kalıntısıdır. İnsanlarda kuyruk kemiğinin önemli bir işlevi yoktur ve genellikle körelmiştir.
3. Ek: Ek, kalın bağırsaktan uzanan küçük, parmak benzeri bir çıkıntıdır. Atalarımızda bitkisel materyallerin sindirilmesinde rol oynadığına inanılıyor. Bununla birlikte, apendiksin modern insanlarda bilinen herhangi bir temel işlevi yoktur ve bazen iltihaplanarak (apandisit) cerrahi müdahaleyle çıkarılmasını gerektirebilir.
4. Bademcikler ve Geniz Eti: Bademcikler ve geniz eti boğazın arka kısmında yer alan küçük lenfoid dokulardır. Bağışıklık sisteminin bir parçasıdırlar ve vücuda ağız veya burun yoluyla giren bakteri ve virüslerin yakalanmasına yardımcı olurlar. Ancak büyüyüp çeşitli sağlık sorunlarına da neden olabilirler ve bazı durumlarda cerrahi müdahaleyle alınmaları gerekebilir.
5. Kulak Kasları: İnsanların dış kulaklarında, işitme duyusunu geliştirmek için kulaklarını hareket ettirebilen evrimsel atalarımızın kalıntıları olan birkaç küçük kas vardır. Bu kaslar insanlarda artık tam olarak işlevsel değildir ve kulaklarımızı hareket ettirme yeteneğimiz ya çok azdır ya da hiç yoktur.
6. Plantaris Kası: Plantaris baldırda bulunan ve topuğa bağlanan küçük bir kastır. Çoğu insanda artık körelmiştir ve çok az işlev görür veya hiç işlev görmez.
Bu körelmiş organlar evrimsel geçmişimizin kalıntılarıdır ve diğer türlerle ortak atamızın kanıtını sağlarlar. Modern insanlarda temel işlevlere sahip olmasalar da biyolojik tarihimize dair büyüleyici bilgiler sunuyorlar.