1. Kökler: Düğün çiçeğinin kökleri liflidir ve bitkinin toprağa sıkı bir şekilde tutunmasını, su ve besin maddelerini emebilmesini sağlar.
2. Kökler :Düğün çiçeğinin sapları ince, dik ve dallıdır; topaklanma veya yayılma şeklinde bir büyüme alışkanlığı oluşturur.
3. Yapraklar :Düğün çiçeğinin yaprakları lobludur, derinden oyulmuştur ve üç veya daha fazla parçaya bölünmüştür, bu da onlara belirgin bir tırtıklı görünüm kazandırır.
4. Çiçekler: Düğün çiçeğinin çiçekleri bitkinin en belirgin özelliğidir. Radyal olarak simetriktirler, yani merkezi bir nokta etrafında düzenlenmiş birden fazla özdeş yaprakları vardır. Her çiçek aşağıdaki parçalardan oluşur:
- Yapraklar: Düğünçiçeklerinin, arılar ve kelebekler gibi tozlayıcıları çeken beş veya daha fazla parlak sarı yaprakları vardır.
- Sepaller: Yaprakların altında, tomurcuk halindeki çiçeği koruyan kaliksi oluşturan beş veya daha fazla küçük, yeşil sepals vardır.
- Ercikler: Stamenler çiçeğin erkek üreme organlarıdır. Her ercik, polen üreten ve salan bir filaman ve bir anterden oluşur.
- Pistils: Pistiller çiçeğin dişi üreme organlarıdır. Her pistil bir stigma, bir stil ve bir yumurtalıktan oluşur. Stigma, poleni alan alıcı yüzeydir, stil, stigmayı yumurtalığa bağlayan tüp benzeri yapıdır ve yumurtalık, döllenmeden sonra tohumlara dönüşen yumurtaları içerir.
5. Meyveler :Başarılı tozlaşmanın ardından çiçeğin yumurtalığı aken adı verilen bir meyveye dönüşür. Akenler genellikle rüzgârla dağılan küçük, kuru, tek tohumlu meyvelerdir.