1. Genetik Yatkınlık :Sigara içenlerin çocuklarının, kendilerini nikotin bağımlılığına karşı daha duyarlı hale getiren belirli genleri miras alma şansı daha yüksektir. Bu genler, bireylerin nikotini işleme ve ona tepki verme şeklini etkileyerek onların bağımlı olma olasılığını artırabilir.
2. Modellik ve Akran Etkisi :Çocuklar hayatlarında yetişkinleri gözlemler ve onlardan öğrenirler. Ebeveynler veya diğer yakın akrabalar sigara içiyorsa, çocukların sigara içmeyi kabul edilebilir bir davranış olarak görmeleri ve bunu deneme olasılıkları daha yüksektir. Sigara içen arkadaşların akran baskısı da sigaraya başlama kararına katkıda bulunabilir.
3. Olumlu Güçlendirme :Nikotin, zevk ve rahatlama duyguları üretebilen oldukça bağımlılık yaratan bir maddedir. Sigara içenlerin çocukları, stres giderme veya sosyal kabul gibi sigara içmeyle ilişkili olumlu pekiştirmelere maruz kalabilir ve bu da onların bu davranışı kendilerinin gerçekleştirme olasılığını artırabilir.
4. Daha Az Risk Algısı :Sigara içenlerin çocukları sigara içmenin riskleri konusunda daha düşük bir algıya sahip olabilir. Bir ebeveynin veya yakın bir yetişkinin sigara içtiğini görünürde olumsuz sonuçlar olmadan gözlemleyerek, bu alışkanlığın potansiyel sağlık risklerini hafife alabilirler.
5. Kolay Erişim :Sigara içenlerin çocukları genellikle evde bulunmaları veya büyük kardeşleri veya arkadaşları aracılığıyla sigaraya daha kolay erişebilirler. Bu erişim kolaylığı, sigara içmeyi denemenin önündeki engelleri azaltabilir.
6. Başa Çıkma Mekanizması :Bazı durumlarda sigara içenlerin çocukları stresle veya olumsuz duygularla başa çıkmanın bir yolu olarak sigaraya yönelebilirler. Sigara içmeyi rahatlama ve stres azaltma ile ilişkilendirmeyi öğrenebilirler, bu da sigarayı sürekli kullanma olasılığını artırır.
7. Sosyal ve Ekonomik Faktörler :Düşük sosyoekonomik kökenden veya dezavantajlı topluluklardan gelen çocuklar, sağlık eğitimine sınırlı erişim, kendi toplumlarında daha yüksek bağımlılık oranları ve tütün pazarlama ve reklamlarına maruz kalma gibi faktörlerin birleşimi nedeniyle sigaraya daha fazla maruz kalabilirler.
8. Ebeveyn Denetiminin Eksikliği :Sigara içen ebeveynlerin çocukları daha düşük düzeyde ebeveyn gözetimine sahip olabilir, bu da ebeveynlerin çocuklarının hayatlarından haberdar olma veya onların hayatlarına karışma olasılıklarının daha düşük olduğu anlamına gelir. Bu denetim ve rehberlik eksikliği, reşit olmayan sigara içme riskini artırabilir.
Bu faktörlerin dumansız evler, eğitim ve olumlu rol modelleri aracılığıyla ele alınması, çocukların sigara içmeye başlama olasılığının azaltılmasına yardımcı olabilir.